header-photo

Enterrádeme O Meu Corazón en Crookes Road. Eu vin a vitoria do cervo, by Isaac Xubín



Aparece o porco bravo por entre os matos, os que están ao carón do tronco que acolle un niño de azor. Ti xa sabías que estaba alí, sabías que aparecería por entre esas pequenas ponlas esgrevias, como se formase parte do seu caracter. Observas o animal e durante uns intres a túa alma coñece, instálase nese lado da empatía, imaxinas que foxe, que ergue os fociños e que marcha pola esquerda, ocultándose detrás dun carballo, como se fose o protagonista dunha desas obras iniciais de Harold Pinter. Probablemente foi por iso que, mentres contemplabas a silueta do porco bravo a fozar no humus, apareceu no teu recordo unha imaxe moi concreta: o teu bisavó baixando do HMS Leviathan, a piques de invadir Menorca.

Escoitaches a historia centos de veces nos labios da túa nai e o teu irmán pequeno, enfermo naquela cama do hospital, pedíalle que a repetise unha e outra vez, coma se fose un deses contos populares que a ti nunca che produciron interese ningún pero que a el tanto lle gustaban. Pero non é o relato da invasión, dos 300 homes ás ordes do home que daquela era tan só o coronel Paget, non é o relato da lenda familiar que segundo as crónicas militares foi verídica e que o fixo ao teu parente merecente da condecoración que debe estar metida nalgunha das caixas noutrora brancas que tes almacendas no sobrado da casa e que resumen a vida física da túa nai.

Tampouco é o nome desa illa no Mediterráneo, Minorca, o que fai callar o odio no teu interior, a lembranza da túa propia derrota, a lembranza do feito que resume a túa dor. A casualidade fixo que acabaras alí e que tiveses que ser ti o que descubrise polos teus propios medios a traizón. O ideal tería sido coñecelo por unha boa confidencia, coa compaña doutro fiel camarada e unha botella de islay. Chegaches alí, a Menorca, despreocupado malia ter escoitado unha primeira advertencia: ‘Se dás ese paso eu estarei contigo, pero lembra que a hostia virá de quen menos o esperas, alguén que será moi próximo, sempre acontece así’.

O porco bravo move só unha pata dianteira e permite observar a punta do seu fociño que segue a fozar na terra. Emite un son, o aire tremeu na súa gorxa e páraste uns segundos a admirar a fermosura salvaxe do animal, o equilibrio que atopan os teus ollos ao contemplar a súa figura, a longura do lombro, a proporción da cabeza con repecto ao corpo e a querencia que tes polos hábitos que caracterizan a súa vida, os seus costumes. É todo isto o que volve traer ao teu interior, inconsciente, unha forza por identificarte con el, pensar que ten saída. Pero es maior abondo para ceder agora.

Non foi difícil atopalos en Ciutadella, é un pecado común en calquera amante, sexa cal sexa a súa nacionalidade ou condición: pensar que nada importa. Ela estaba sentada nunha terraza ao carón da catedral e chegaches a dubidar se non sería mellor, máis digno, sorprendela sen o barquillo na man, cando estivesen os dous xuntos, fose quen fose quen a acompañaba na viaxe. Ela viute chegar dende a porta da catedral e ao saír sentiches a calor da tarde coma un golpe que presaxiaba a decepción da nada. Ela fixo forza por non sentirse abraiada de verte alí, non foi difícil, aínda estabas un pouco lonxe para interpretar o movemento das súas pupilas. Sentaches ao carón e agardaches a que acabase o xeado. Entón non foi necesario abrir a boca, ela miroute en fite e acusoute en primeiro lugar. De inoperancia. Despois confesou directamente que era teu irmán quen estaba alí, con ela, e que moi probablemente te observaba dende o cuarto do hotel, na esquina, sen atreverse a saír. Non dixeches nada, non volviches dicir practicamente nada dende aquel día ou, cando menos, fixeches por non ter que dar nunca máis explicacións. Apuntar e disparar a todo cristo.

O vento cambia de súpeto, xa o avisaba o ceo, o porco bravo ergue de súpeto a cabeza na túa dirección pero non importa se viu a túa silueta ou non, sabe que estás aí e ten medo, malia que o puidese parecer, non ten escapatoria. Polo xeral, a xente do común non contempla a pericia das persoas coma ti. Entón pechas o ollo esquerdo e non o pensas, disparas.

323 comentarios:

«A máis antiga   ‹Máis antiga   1 – 200 de 323   Máis recente ›   A máis nova»
  1. Hipatia de Ameba dixo...
  2. un anuncio de Estrella Damn en el blog????????????????

  3. The Great Malcolm Swindle dixo...
  4. Damn it!

  5. Saúl González Mendieta dixo...
  6. Entonces, 6-1 es el prefijo de Menorca

  7. Nandiño dixo...
  8. Nunca pensei que a AG iase desprazar a charca fedorenta do Mare Nostrum. Cousas veredes

  9. Emma Frost dixo...
  10. La moda Adlib ha llegado al blog.

  11. tiempo de Marcas Boniatas dixo...
  12. las ánforas fenicio-púnicas de Xubín en los pecios de North Fork

  13. Cisco Miño dixo...
  14. Pues va a ser que ya no

    Cisco: La única doctrina oficial del porcobravismo es la del celtoatlantismo feniano y yo no voy a saber más que la doctrina oficial. La de los stags supongo que es la de perder.

    mare nostrum y pajas de ellos

  15. La Manada no es cosa de risa dixo...
  16. Los gusanos sonrientes de la foto del final, fuera del equipo

  17. Pitufo Blondo dixo...
  18. Yo me estaba riendo porque el fotógrafo no sabe combinar colores

  19. Albion KillFoes dixo...
  20. Stag blood, think it will be only old Porcos bodies laid around you after the young stags stuffed you

  21. Blog Sponja dixo...
  22. Peor que las risas son el quinteto del Dog&Partridge. a Esos si que hay que mandarlos al Mediterráneo marrano

  23. Porco Bordo dixo...
  24. La dieta atlántica, que no mediterránea

  25. Reverendo Hunter dixo...
  26. Pues a mi me está entrando un modo Juan Carlos I y tengo ganas de cazar y de abdicar del blog con tanta presa.
    Me he equivocado

  27. Gary Oh ¡¡ Maynard dixo...
  28. moguin o mòguini ('mahoganny': caoba);
    tornescrú y escrú ('screw': destornillador);
    grevi ('gravy': salsa);
    ull blec (de 'black': ojo morado);
    fitim ('fighting': lucha, pelea);
    miledi ('milady': señora de piel pálida, generalmente inglesa);
    ox (interjección para guiar a las vacas);
    fingles ('fingers': dedos);
    quatre mens i un boi ('men', 'boy': hay pocas personas, sólo cuatro gatos);
    no val quatre penis ('penny' [penique]: no vale un real);
    fer un trinqui ('drink' [beber]: echar un trago).

  29. Payo Gómez Charino de Sotomayor - gloria de Pontevedra- nació el año 1.220 y murió en Ciudad Rodrigo en 1.295. dixo...
  30. Ai Main, padrón sabido,

    vos me acugades, o meu amigo,

    Sobre mar ven

    quen frores de amor ten,

    miraréis, nai

    as torres de Breogán

  31. Gin de Mahón (también conocido como Gin de Menorca o Gin Xoriguer) es una variedad de ginebra que se elabora en Menorca (Islas Baleares). Posee el sello de Indicación Geográfica y presenta un marcado sabor a enebro. dixo...
  32. Calvin&Hobbes

  33. cervo, by Isaac Xubín. Aparece o porco bravo por entre os matos, os que ... kalebeul : ubi bene (hill?) ibi patria - oreneta dixo...
  34. Crookes Road, Baleares, Sheffield, Robert Graves, la diosa blanca

  35. Blake Absenta o el celebérrimo * Roberto Tumbas en todas las resacas dixo...
  36. Xubín oscila entre el polar de f.m, los deseos cinegéticos de Fowles y Hughes y los
    cultismos crepusculares de Graves.

    Una entrada tan inclasificable que no sorprende en este blog

  37. O Vadío Da Brétema dixo...
  38. En primeiro lugar a dimensión que nos vincula aos pobos cos que levamos compartindo tantos séculos de historia, e cos que como resultado desa historia hoxe temos un fondo acervo común que abarca desde o fútbol ata as institucións, a televisión, a visión lúdica da vida e tantos outros aspectos. Sen embargo Galicia ten que comezar a loitar por mudar o deturpado concepto de españolidade actualmente imposto polas visións estatalistas herdeiras dun ultra-nacionalismo castelán estendido con tics imperialistas, que aspira á castelanización de toda España confundindo a españolidade coa castelanidade, e poñendo historicamente toda a maquinaria do Estado, ou antes aínda de que houbese Estado como tal, a traballar en pro dunha homoxeneización empobrecedora que hoxe podemos afirmar que fracasou. É lamentable observar como sectores do PP e PSOE, aínda hoxe, encarnan esta visión de España.

    Ser galego, falar galego, bailar muiñeiras, ser do Deportivo ou do Celta, non nos debería facer ser menos españois que ser castelán, falar castelán, tocar a guitarra flamenca e ser do Real Madrid. Ora ben, se alguén considera que responder á primeira definición é peor que corresponder á segunda, este será o seu problema, e isto é algo que non todo o mundo ten claro, provocando moitas veces con esa intención asimiladora que os nacionalismos diferentes do español neguen a españolidade das súas nacións cando en realidade o que están negando é a castelanidade das mesmas. Existen varias formas de ser español e todas elas son lexitimas e deben ser consideradas como un acervo común digno de respecto e protección, e non como estorbos. Neste sentido non se trata máis que de plasmar o espírito dalgún artigo da Constitución do 1978, texto outrora vilipendiado e hoxe sacralizado pero non respectado.

    Converxencia considera como referente ao espírito filosófico que informa ao Iberismo dos vellos galeguistas e o da loita por tirar a Castela da usurpación da españolidade, entendendo esta pola vía etimolóxica como a calidade do hispánico que abranguería toda a Hispania. É dicir, toda a Iberia e as distintas identidades ibéricas.

    A soberanía, aínda que se quere confundir interesadamente, por parte de xentes cunhas crenzas democraticas máis ben febles, coa independencia, non é máis que o dereito dun pobo a decidir se quere compartir con outros o seu futuro e en que condicións quere compartilo. No caso de Galicia está claro que quere compartilo co resto dos pobos de España. Iso si, as condicións, en democracia, son sempre renegociables. Hoxe encontrámonos nun mundo cada vez máis ligado e interdependente, polo que o que nos debe preocupar é tecer o maior número posible de alianzas e de redes para poder tirar partido do contexto global que nos vai tocar vivir.

  39. las siete risas de la vergüenza dixo...
  40. Me siento en el cénit del bosque, mis ojos cerrados.
    No hay acción mientras el falso quehacer del sueño
    no existe entre la cabeza arqueada y las arqueadas patas;
    al soñar ensayo perfectas muertes:
    las que devoro.
    La conveniencia de los altos árboles,
    el flotar del aire y el rayo solar
    son mis ventajas
    y el rostro de la tierra yace para que lo inspeccione.
    Mis patas están atadas a la corteza áspera del árbol.
    Tardó toda la Creación
    producir estas patas, cada pluma:
    ahora sujeto a la Creación con mi garra
    o vuelo hacia arriba, y lentamente todo macero.
    Mato donde quiero porque todo esto es mío.
    No hay filosofadas en mi cuerpo:
    mis modales son el arrancamiento
    de cabezas –
    el vivero de la muerte.
    Para el camino único mi vuelo es directo
    entre los huesos de quienes viven.
    Ningún argumento defiende mi realeza:
    llevo al sol detrás de mí.
    Nada ha cambiado desde que empecé.
    Mi ojo no ha permitido cambio alguno.
    Mantendré las cosas como están.

  41. Curtido en Los Barrizales de la Vanidad dixo...
  42. Aquí yace el blog azor fulminado por la altura. Aquí yace el aedo del Egeo antipoeta y mago, ostracismo y hostias

  43. Nicolás Soneira dixo...
  44. para que la realidad exista, algo debe quedar sin decir
    excelente ejemplo de realismo mágico del blog.

  45. Gattuso dixo...
  46. In un luogo dove la vita non aveva prezzo, la morte, qualche volta, lo aveva. Per questo comparvero i cacciatori di taglie

  47. Hud Bannon dixo...
  48. Thy belly is like a heap of wheat, fenced about with lilies

  49. ensaimada y ginebra dixo...
  50. la paja mental agosteña adelanto una semana

  51. El Filibustero de los Ojos Grises del Destino -uno de los pioneros-. dixo...
  52. El trickster es aquel que engaña, el embaucador, el estafador, pero también el bromista, el que provoca y subvierte el orden, el que trafica con travesuras y se mueve en la sombra, el que tiene la picardía y la astucia para transformarse –y así alterar la conciencia de aquello con lo que interactúa. Quizás no haya ningun otro personaje mitológico y arquetípico tan emblemático para las culturas chamánicas (o las religiones de la naturaleza) como el trickster (una palabra que, ciertamente, no tiene traducción al español, y esto es parte de su esencia: lo enigmático, lo paradójico, lo indefinible).

  53. Jay Ray Barriga dixo...
  54. A bordo del HMS LEVIATHAN, Charles Stuart toma posesión de Menorca.
    LEVIATHAN Built in 1790, Chatham. Hulk in 1816.

    Capt. Hugh Seymour Conway, -/1793. She took part in the defeat of the French fleet by Lord Howe on 1 June 1794.

    Captain J. T. Duckworth, 04/1795. He returned to England in 1797.


    Captain Henry Digby was appointed to LEVIATHAN in the autumn of 1798 as flag captain to Rear Admiral Duckworth in the Mediterranean. With a small squadron of naval vessels and troops under the Hon. Charles Stuart they obtained possession of Minorca without the loss of a man. The naval contingent consisted of 250 seamen and 100 marines from LEVIATHAN and CENTAUR.

    1800 Rear Admiral Duckworth and Captain Carpenter, Lisbon station. On the afternoon of 5 April

    1800 LEVIATHAN and EMERALD sighted 12 sail from the masthead. They fell in with one of them during the night and learned that a convoy of 13 had sailed from Cadiz on the 3rd. under convoy of 3 Spanish frigates. A 14-gun-brig bound for Lima was taken the next morning by the boats of the two ships under Lieut. Gregory. Swiftsure was sent to search to the southward, EMERALD to the east while LEVIATHAN stood to the westward. When EMERALD signalled for 6 sail LEVIATHAN joined her and at 2 o'clock the following morning they discovered two frigates who mistook them for part of the convoy. LEVIATHAN called on them to surrender but she and Emerald were forced to fire at them before they struck. The prizes were both 34-gun frigates, CARMEN, DOM FRAQUIN PORCEL, and FLORENTINA, DOM MANUEL NORATES, carrying quicksilver to Lima and victualled for 4 months. The Spaniards lost 2 officers and 21 men killed and 2 officers and 26 men wounded. Eleven merchantmen were taken. The two frigates were taken into the Royal Navy under the same names as 36 gun ships.

    In the autumn Rear Admiral Duckworth was Commander-in-Chief Barbados and Leeward Is. LEVIATHAN was at Guadeloupe when Captain Carpenter, being indisposed, left her in October to take passage home in the CHARLOTTE, a merchant ship with Captain Taylor of DROMEDARY which had been wrecked off Trinidad.

  55. Jay Ray Barriga dixo...
  56. 1801 Rear Admiral Duckworth and Capt. Edward Durnford King, 09/1800, Leeward Is. station.
    After deciding not to wait for reinforcements, Rear Admiral Duckworth and Lieut. Gen. Trigge sailed on 16 March from Barbados with the 1,500 troops that were available to attack the islands of St. Bartholomew, St. Martin's and St. Thomas'. The squadron consisted of LEVIATHAN, ANDROMEDA, UNITE, DRAKE, ECLAIR and ALEXANDRIA. They were joined later by PROSELYTE with reinforcements from England and COROMANDEL and HORNET. The islands were taken without much opposition. Capt. King removed to ANDROMEDA.

    1805 Capt. Henry William Bayntun, Mediterranean.

    At Trafalgar on 21 October 1805, LEVIATHAN passed through the enemy line, the third ship after VICTORY in the weather division, and engaged the SANTISIMA TRINIDAD. She closed with the SAN AGUSTIN and forced her surrender. After the battle the prize was set on fire and destroyed. LEVIATHAN lost only 4 men killed and 22 wounded. One seaman, Thomas Main had his arm taken off by a shot but refused the assistance of his shipmates and made his own way to the cockpit.
    Although the stump was successfully amputated, he died later of a fever in Gibraltar.

    1807 Under repair at Plymouth.

    1808 Capt. Harvey, North Sea.

    1811 Ditto, Mediterranean.

    1812 Capt. Patrick Campbell, Gulf of Venice.

    He removed to LEVIATHAN from UNITE.

    1814 Capt. Adam Drummond to the West Indies on 6 January.

    1815 Capt. Thomas Briggs, Lisbon.

  57. Vou ó Carniceiro dixo...
  58. Eu son o cervo que non acode á cita

  59. bajel temido por su bravura dixo...
  60. Narración descomprimida, falta de acción, actuaciones fuera de lugar e inconsistencias con la continuidad del blog. Ninguno de los defectos habituales de LBQ? encontramos en I.X, en cambio, todas las veleidades criptozoides y reaccionarias del Main pasean del Atlántico al Mediterráneo a toda vela y con odio en la sentina.
    Una entrada digna del blog. Y viceversa.

  61. 0 Comentarios dixo...
  62. Diante dunha pinta de cervexa stout

    Asubía metálica a billa de cervexa
    ao deitar da pinta no vidro do vaso
    o resolio como bronce para quencer o peito,
    o líquido negro que dará leito aos semas,
    aos significados estrados sobre as táboas,
    nos recunchos e nos tallos da taberna.
    Eu vivía na chantaxe emocional da ferramenta,
    do arado cando non quere avanzar e a rella que tropeza
    cos croios soterrados,
    a decepción,
    a frustración de non xunguir na inercia a lingua
    cos tendóns das man e avanzar
    polas follas paseniño coma os bois.
    Eu temía o suicidio da musa,
    a hecatombe,
    o sacrificio,
    o exceso do cheiro da graxa queimada das cen bestas
    que traen o verso e van coas letras.
    Eu non lembraba
    o camiño da tinta ou anzó como berce e verme no bico caendo do labio, eu non recordaba
    as orelleiras do arado vesando nos papeis para deitar nos sucos
    o que é sublime da derrota cando afoga.
    E agora que estou
    perante a presenza irlandesa da stout,
    namentres agardo a que a escuma calle no bordo da medida,
    en tanto me delatan as mans do tempo e o silencio
    dos meus pés sobre un chan de madeira
    disposto a rir ante calquera suxestión,
    en tanto volvo encher parágrafos,
    escribir grafemas e palabras nos costeiros de cartón
    coa esperanza de poder discriminalos,
    identificalos entre o monte de noites planas
    que teño en colección,
    eu son consciente de que teño medo a non ser abondo rápido
    para executar os meus pecados,
    de que a lingua é un delirio e de que as cousas importantes
    empezan
    cando todo se vén abaixo.

  63. Casandra Yuggoth dixo...
  64. Las tres leyes básicas de la ecología se han violado durante demasiados años:
    La Ley de la Diversidad que dicta que la fuerza de un ecosistema depende de la diversidad de las especies en él.
    La Ley de la Interdependencia que dicta que todas estas especies deber ser interdependientes.
    La Ley de los Recursos Finitos que dicta que existen límites al crecimiento.
    No requieres de estudios complejos, detallados e interminables para predecir cuando un ecosistema se encuentra en problemas, sólo tienes que observar si se están respetando las tres leyes de la ecología.
    En el caso del Atlántico Noroeste podemos observar que durante las tres últimas décadas, la merma de las grandes especies de peces y la reducción en las poblaciones de focas, ballenas, delfines y aves marinas han provocado una disminución en la diversidad.
    La cadena de la interdependencia también se ha roto y ahora las especies menores son en número las especies dominantes y reducen las poblaciones jóvenes de las grandes especies.
    Y por supuesto, la ley de los recursos finitos simplemente se traduce que demasiada gente y no suficiente pescado provocará una excesiva extracción de las especies y de poblaciones del ecosistema conduciendo a la merma intensificada de la diversidad y de la interdependencia.
    Resumen. Hemos dañado de manera irreparable todo el ecosistema del Atlántico Noroeste y del blog

  65. The Shaggy Sodden King of that Kingdom dixo...
  66. An invisible disgorging of the sea's cold
    over the porco who strolls along the sands
    THe spill inland, into the smoking purple

  67. David Pino dixo...
  68. La alta literatura y las bajas pasiones vuelven a citarse para darse de hostias en este blog
    Colosal entrada de I.X, que los de siempre no van a comprender

  69. O Derradeiro Xabarín Ceibe dixo...
  70. Enterrádeme O Meu, non é redundante?

  71. Menelao Virgilio Eiroa Rábago dixo...
  72. Una compleja prolepsis intertextual de tintes irónicos no apta para gañanes

  73. Patrick O'Brian dixo...
  74. El mar Mediterráneo es uno de los mares del Atlántico.
    Es el mar con las tasas más elevadas de hidrocarburos y contaminación del mundo.
    No arrojen más basura sobre el.

  75. Cartafol do Río das Lembranzas dixo...
  76. Fuck yeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahh
    A Fandiño quedalle nada pra sair nun cartel de Cisco&Miño

  77. Xandor Korzybskin dixo...
  78. Derrota de naufragio entre dos tierras. Suerte si llega a las 250 piontas. Eso sí, la tripulación se salva.

  79. O salmón oval dixo...
  80. (A Coruña, 1978)

    Licenciado en Filoloxía Galega pola Universidade de Vigo e mestre en Política lingüística e planificación da lingua galega.

    Estudou nos Salesianos da Coruña e no Instituto Sánchez Cantón de Pontevedra, cidade onde empezou a xogar ao rugbi e escribir os seus primeiros textos literarios.

    Como creador ten publicado obras de poesía: Elementos de matemática (2002), Lisboa (2004)e Con gume de folla húmida (2012), poemario co que obtivo o premio da XXIV edición do Certame Eusebio Lorenzo Baleirón; e de narrativa curta: Château Bobcat (2009) e Le pied de Julien DuPuy (2011), ambos os dous primeiro premio do certame Os Viadutos de Redondela.

    Como profesor e investigador elaborou un dicionario bilingüe galego-éuscaro, foi lector de lingua e cultura galegas no Colexio Universitario de Cork entre os anos 2009 e 2012. Na actualidade escribe a súa tese de doutoramento, unha aproximación ás relacións entre literatura e gastronomía.

    Como tradutor publicou traducións entre as que destacan Pasaia Blues, de Harkaitz Cano; Bilbao-New York-Bilbao de Kirmen Uribe; e Sete poetas vascos, escolma de poesía vasca pola que gañou o premio Loís Tobío á mellor tradución do ano 2012.

    Como deportista afeccionado xogou ao rugby no Mareantes de Pontevedra e no Universidade de Vigo. Tamén xoga ao fútbol gaélico e vestindo as cores da Selección Galega participou no histórico encontro internacional Galiza-Bretaña, celebrado en Narón o 21 de xullo de 2012.

    Manténn o blog de rugbi Melé a cinco no xornal electrónico Praza Pública.

  81. Si se ocupara de la dieta de su marido, no tendría que hablar de mí dixo...
  82. Un título impactante y pelín exagerado. La Manada ha ganado dos de 6 en Crookes road, una de cada tres veces. Dee brown no es tan marrón como aparenta

  83. Malek Deva dixo...
  84. Jabal Tāriq puerta del Atlántico al mar al-Baḥr al-′Ābyaḍ
    jabal, jabalí, no reniegues de tu cuna

  85. Tan loco como la bruma y la nieve dixo...
  86. Teorías históricas absurdas y peregrinas producidas por aficionados, publicistas o, incluso, lansquenetes, lectores del Vacuum Realism historiadores académicos se cuentan por decenas o centenares. Normalmente, suelen ser olvidadas con la misma rapidez con la que provocan un cierto revuelo inicial. Como esta que sostiene que Xubín es f.m cuando escribe en gallego. Oh Main!

  87. Tengo envidia del lobo gris que se disimula en la lluvia. dixo...
  88. Extensiones de helechos anegadas en niebla

  89. Tengo envidia del lobo gris que se disimula en la lluvia. dixo...
  90. Nosotros tememos a la bestia que la Bestia lleva dentro porque no comprendemos a la bestia que nosotros mismos llevamos dentro

  91. Joe Fucker dixo...
  92. La gente espera novedades y muchas. Tú ya tienes las armas, ahora acude a esa cita con la historia, pues que ya te espera con impaciencia

  93. RODILLO dixo...
  94. La élite está asesinando el blog y los lectores lo estamos permitiendo

  95. alien dixo...
  96. I.X, el octavo pasajero y su novena sinfonía

  97. Reverendo Hunter dixo...
  98. Escribir es igual que cazar y este blog no deja de ser un animal, una forma de algo ajeno a nosotros

  99. Después de más de 10 años (HOLY SHIT, FUE UNA DÉCADA DOLOROSO) sin saber nada del muñeco de trapo favorito del circuito indie dixo...
  100. SE LO PASA TAN BIEN EN EL CUARTO ACOLCHADO...LO HA CONSEGUIDO, EL tÁRTARO lASZLO tOTH VUELVE EN VERANO
    COMO el olmo de Willy SS

  101. Rollo Foula dixo...
  102. He bajado a la turbia penumbra donde claudica la razón y lo he hecho acompañado

  103. Valerio Catulo Marco Tulio Lépido Diocleciano dixo...
  104. Excandescet in illos aqua maris.

  105. Investido con bata de casa de camocán jaspeado dixo...
  106. Un blog de un orgullo verdaderamente diabólico y con unos piontantes que gozan de un odio inconmensurable hacia todo y todos

  107. Tristan Corbière Calvados dixo...
  108. Dichosos los que han muerto por la tierra carnal,
    con tal que ello haya sido en una justa guerra.
    Dichosos los que han muerto por su trozo de tierra,
    dichosos los que han muerto de una muerte triunfal.
    Dichoso los que han muerto en batallas campales,
    tendidos en la tierra, de cara contra el cielo.
    Dichosos los que han muerto en un excelso anhelo
    entre toda la pompa de grandes funerales.

  109. Sin duda, la balada "Hope's Hero" de "Gog y las Hienas Telepáticas" es una de esas recomendaciones inesperadas que te sorprende gratamente. dixo...
  110. a mi me parece una historia de desamor a lo Neruda traducida al gallego por Valente

  111. Hervir un arroz dixo...
  112. Para los que aún no lo sepan, Berrio ha vuelto con un nuevo disco, Paradoja
    En el vídeo oficial, que a continuación enlazamos (estoy cut-up del facebook de Cisco&Miño), podemos ver a un taciturno Rafa que parece haber vagado por este desolador mundo durante siglos a la manera de un velvetiano conde de Saint Germain donostiarra.
    Hay mucho más en el disco: "Yo ya me entiendo", "Inanimados" o "Niente mi piace", por ejemplo, harán las delicias de cualquier criatura pensante situándonos en las lindes de lo mórbido mediante el humor, la palabra, la reflexión y el absurdo.
    "Sentir hondamente la nada.
    Darse a la paradoja.
    Mirar llover por la ventana.
    Hervir un arroz".
    Imprescindible, ingenioso y conspicuo, como toda su producción.

    para más inri, acudir al Gólgota o al facebook de Cisco&Miño, esos dos genios.

  113. Guadañas and Calabazas quema rastrojos en las Marcas rubras y ocres del Arcaísmo Yerto dixo...
  114. Aterrado, él huye y, alcanzando los silencios de Galizalbion, aúlla y en vano cazar sombras intenta.

  115. Guadañas and Calabazas quema rastrojos en las Marcas rubras y ocres del Arcaísmo Yerto dixo...
  116. Por debajo de mi semblante de aedo se ha roto la campana de la noche, y soy el nuevo delfín de la Manada
    pancripticismogalaico a la gallega ambientado en el Mar de la sodomía

  117. cambios a mansalva y decadencia dixo...
  118. 1798, -los ingleses toman Menorca
    2015, -una banda de Sheffield le mete 6 a una pandillla de Galicia
    Ni el efecto mariposa empastillado
    No hay relación posible. Ni redención.
    Excepto que mascullemos de la Anglogalician Coup
    Así sí
    más dentro
    ¿te corres?

  119. Nacidos de la Bruma y follados en el acero dixo...
  120. Mi cráneo agujereado vuelve a ver y mis descoloridas mandíbulas crujen ante el deseo de contar los secretos de la XII

  121. Las caricias de él eran los últimos anzuelos de un náufrago dixo...
  122. Observar al azor ha consistido para mí, durante años, sencillamente en verlo pasar; una silueta, ahora ya gozosamente familiar, recortada en el cielo; un vuelo característico; un paso fugaz de un ave extraordinariamente discreta.

    Al principio, cuando cogí la costumbre de mirar al cielo cada poco, víctima de una especie de tic que aún hoy conservo, me plantaba, armado de paciencia, en un lugar propicio; aquí en Galicia lo son, y mucho, las áreas de cultivo con parches de bosque.

    Muchos me habrán visto entonces, compulsivamente mirando hacia arriba, y a saber qué habrán pensado. Entre las gaviotas, reinas indiscutibles de nuestro cielo, no tardaban en aparecer otras aves que, a no haber estado al acecho, con la inestimable ayuda de mis prismáticos, habrían pasado desapercibidas entre una tan persistente monotonía de plumas blancas.

    Una silueta en cierta forma diferente era lo que primero apreciaba. Luego, la ausencia de partes blancas. Una observación más pormenorizada con los prismáticos podía dar como resultado o bien una gaviota más, a pesar de todo, o bien una paloma o, con la taquicardia consiguiente, una rapaz; y entre estas, un ratonero, la mayor parte de las veces (interesante pero no emocionante), un gavilán o un azor, que no es siempre fácil distinguirlos, y en ese caso ya daba yo por buena la espera, la impaciencia, el aburrimiento, el frío o cualquier otra inclemencia hasta entonces estoicamente soportada.

    A veces, muy pocas, el que pasaba era un halcón peregrino, y entonces la emoción era ya difícil de contener, y casi seguro lanzaba un gritito de placer que, a los ojos de quien de lejos me observara, terminaría de presentarme como un desequilibrado: otro loco de la colina.

    Azor deriva de acceptore*, y éste de accipiter*, palabra latina que debe significar algo así como el arrebatador, el que se lleva por la fuerza; uno que llega, coge lo que le viene en gana y se marcha por donde ha venido.

  123. Niño do Azor é un lugar da parroquia do Freixo no concello coruñés das Pontes de García Rodríguez na comarca do Eume. dixo...
  124. Su nombre lo es, así mismo, de una larguísima familia de aves de presa, los acciprítidos, con miembros tan nobles como el águila real, el águila imperial, el pigargo, y un largo etcétera que incluye aguiluchos, milanos, ratoneros, buitres…También lo es de un deporte desde antiguo asociado a la realeza y la aristocracia, la cetrería, pues cetrero viene de acceptorariu*, o sea, el que maneja al azor.

    Considerado en Europa una de las más nobles aves de presa, los ingleses, sin embargo, lo degradaron a raptor de gansos (goshawk) y los franceses por su parte, tampoco parecen concederle demasiada categoría llamándolo autour de pombes, el que otea a las palomas; de esta manera, sin embrago, presentan su lado más interesante: el de alguien que observa, que está ojo avizor, pendiente de todo lo que pasa a su alrededor.

    La clave del éxito del azor está en saber esperar el momento propicio. Es un especialista en el arte de observar, de ver y no ser visto. Hace un uso magistral de la ventaja que su naturaleza le ha dado: el tiempo.

    Por su alimentación, carnívora, no precisa comer más que una vez cada uno o dos días, y si por fortuna para él, ha conseguido atrapar una presa de tamaño aceptable, una paloma torcaz, una ardilla, una liebre, en tres o cuatro días no tendrá que volver a preocuparse.

    Tiempo a su favor; tiempo para acechar a sus presas, para estudiar sus puntos débiles, sus movimientos, sus desplazamientos, rutinarios la mayoría de las veces, y adelantarse a ellos.

    Tiempo también para dormitar y reponer fuerzas, a la sombra del tronco de su árbol, disimulado entre las hojas, agazapado en su plumaje críptico, mimético, que tan eficazmente le desdibuja hasta hacerle invisible.

    Abrigándose en esa invisibilidad el azor sueña, cuenta las plumas del verderón que, sin saberlo, se le insinúa desde un pino lejano. Dormido o no, el azor sueña momentos gloriosos, y otros que no lo son tanto. Dicen las estadísticas que en torno al ochenta por ciento de sus lances de caza acaban en fracaso, como los porcos bravos.

  125. Segismundo Malatesta dixo...
  126. Siempre he sido ateo; en realidad, siempre he sido un empirista. Nunca he creído en fantasmas ni en mediums ni en nada de eso porque es muy sencillo: no hay que ser muy listo para decir '¿En serio?' O simplemente aplicar la Navaja de Occam, para decir, '¿es más probable que las almas hagan números de circo, o que estén hablando con un muerto? Y si es esto último ¿por medio de qué proceso? ¿Qué quieres decir con hablar con un muerto? ¿No está su tracto bucal podrido? Así que, sin un tracto bucal, ¿cómo hablan, y por qué medio?' No cuesta mucho trabajo ser escéptico en ese tema. Pero comprender realmente, como yo aún estoy aprendiendo, por qué la ciencia es tan poderosa, es un nuevo paso en el camino de ser aburrido en las fiestas nocturnas

  127. Bartolomé Foulkes. Fío Galego dixo...
  128. Mr Xubín, con la autoridad que le da Sheffield
    ¿Owls or Blades?

  129. Centinela dixo...
  130. Nada se toca pero las garras del agua lo devoran todo. Antes de quedar satisfechas o de que vuestro propósito tendido se afloje, hundíos mandíbulas: continuad royendo desnudas. Las mandíbulas comen y, una vez desintegradas, los maxilares llegan a la playa: Éste es el logro del mar con conchas, vértebras, pinzas, caparazones y calaveras. El tiempo en el mar se come la cola, florece, lanza estos objetos indigeribles, los mástiles de intenciones que cayeron lejos de la superficie. Ninguno se enriqueció en el mar. Esta mandíbula combada no se reía. De tanto tensarse devino un cenotafio.
    No lejos, en la colina negra, a la sombra del viejo fresno, el estandarte del porcobravismo feniano tiene ese mar en la mirada. Tiempos de reagruparse en las Marcas Boniatas y en los pubs de la capital, tiempos de preparar una Reconquista y pagar otro gallo. Tiempos de quirófanos, sangre, sudor, cerveza. Y desde la próxima semana, tiempo de becaria en esta trinchera.
    El oso está horadando en su sueño de peltre el muro del Universo

  131. I.X dixo...
  132. A Anglogalician tamén é algo lírico.

  133. Pordiosero Metafísico dixo...
  134. Una digresividad deliberada y peripatética donde se mezclan la burla y la pasión con una elasticidad formal pocas veces conocida en la prosa del blog; los vívidos episodios de acción, las bromas y las ideas entreveradas en una especie de carnaval del escepticismo. Una “sátira épica” o “heroico-cómica”, lo etiqueta Moncho Brozas, sin quebrarse mucho la cabeza. Una puta pasada, reconoce cualquier lector fiel de la Anglocosa. Yo lo haría mejor de Crom Ditches o para esto tantas alharacas de Cisco&Miño.


    Un 9 sobre 12.

  135. El rostro gótico, glabro dixo...
  136. Xubín entiende a la perfección a que Bestia limenta la Anglogalician Causa y nos regala el mejor verano de corrupción del blog. Un texto que sondea los abismos literarios de la Cosa y nos devuelve la mirada.

  137. Abrenuntio Sandieces dixo...
  138. dieta mediterránea de lenta digestión. No es una f.m que lo pillas del todo a la cuarta lectura y después de consultar 10 anexos. No es un LBQ? deslavazado y abisal. No es Vacuum Realism. Quizá IX haga un Sergio y mude de De Lirios y Nenúfares al Quantrill's Bunch, quizás quede como francotirador de Oleiros contando estrellas de mar y puercos muertos en Crookes Road

  139. Navegante dixo...
  140. Mi querido esposo cree que la grosella
    espinosa prefiere un clima más frío, mientras que yo considero que toda fruta
    se beneficia del clima cálido. Mi difunta madre siempre insistió
    en que tanto la grosella espinosa, como el ruibarbo se benefician del frío
    de nuestras islas victorianas. No dudo de que la grosella
    pudiera preferir el calor. Sin embargo, estoy convencido
    de que un arranque frío...favorece especímenes más vigorosos.
    ¿No vamos a tomar como evidencia empírica
    nuestras muchas expediciones a las cálidas zonas del Mediterráneo
    dónde no encontramos, exactamente,
    abundancia de grosella espinosa?

  141. La ira y la grosella dixo...
  142. transitados ya los caminos de la desolación y abandonados a vuestra suerte, ¿de qué cojones ríen los que ríen tras un seis a uno?
    La franqueza del blondo es motivo de expulsión inmediata

    @ 70 ¿querido esposo?... de verdad ?

  143. This Empty Northern Hemisphere dixo...
  144. ponemos cara a los culpables: el pájaro loco de mangas blancas y los 10 risitas.
    que vergüenza de foto.
    Luego hay gente elegante con sombrero y todo que deben ser los enterradores

  145. Jack Tar dixo...
  146. In total, there are 11 former League Cup winners among the 72 teams in the first round draw.
    Nottingham Forest, one of only six teams to have lifted the trophy four times or more, host League One side Walsall, while Kenny Jackett's Wolves, twice winners, also have a home tie against Welsh side Newport County.
    Blackburn Rovers, winners in 2002, host promoted League One side Shrewsbury Town; 1968 winners Leeds United face a Yorkshire derby at Doncaster, and Middlesbrough, who won the cup in 2004, go to 1990 runners-up Oldham Athletic.
    Luton Town, who beat Arsenal at Wembley in 1988, host League One champions and Johnstone's Paint Trophy holders Bristol City.
    Swindon Town, who won in 1969, when they also beat Arsenal, host League Two side Exeter City; Oxford United, winners in 1986, must go to Championship side Brentford, and Sheffield Wednesday, the 1991 victors, host Mansfield Town.

  147. Alexander Pearce dixo...
  148. The myth is that Porquos bushrangers are rebels - they're strong individuals who are more known for being larrikins than law abiding citizens

  149. esa cerveza es lager, ¿verdad? dixo...
  150. el segundo por nuestra izquierda, el de arriba, está descojonado.
    Y me dicen los que están en el ajo que lafoto es después de un 6 a 1, pues vale que vale, ahora leo la crónica una vez más, ahora entiendo todo, ahora veo que veo un equipo muerto y una horca en Menorca. Ahora le digo a los responsables que ustedes está jodidos tanto en el Atlántico como en el Mediterráneo.

  151. Veterano de Yardley Gobion dixo...
  152. El corazón en Crookes Road, la polla en Newcastle y el resto en Yardley Gobion

  153. Yo soy el ciervo de siete puntas dixo...
  154. Entonces Munster ha vuelto a ganar la Copa de Europa ¿?
    - o el Roland Garros-

  155. Eurídice Blasco dixo...
  156. Aún suena el mar en mis oídos. Sala el Mediterráneo mis labios. Y me trae recuerdos de la calma, del verano… Del arroz a banda, de las lonjas de pescado, de ese sol que enamora a las gentes del norte, de esa brisa, de ese barco…

  157. Nostromo dixo...
  158. la camiseta roja con las tres coronas y el ciervo de Munster en el pecho. Venden 200.000 camisetas al año.
    abro otro frente y voy de amura

  159. Mandragora Bardot dixo...
  160. - Cando algo interesa e gusta... (sorrí)

  161. Necesitamos un Mistagogo que aleccione al Cardumen y adoctrine al Hato dixo...
  162. Al final de la escapada, la solución, La piedra de Rosetta, el sablazo al nudo gordiano era una poética xubinesca en un mural de Main's Road

  163. Coto Soturno dixo...
  164. ¡Esta mierda desborda arte!
    Ahora, la etiqueta la pones tú

    tururu

  165. Alurbio Langrán dixo...
  166. Probablemente *(villa) Iouii, dun posuidor chamado Iouius.
    A favor desta hipótese estaría que nome Iovius foi usado como nome persoal no imperio a partir do século IV. A forma derivada Iovinus tivo certa frecuencia na onomástica do noroeste de Iberia. De feito, na Fonsagrada hai un "Vilarxuvín", de villare Iouini, así como moitos núcleos de poboación "Xubín" derivados de *(villa) Iouini

  167. Don Ron Mr Clayton dixo...
  168. I- Crookes is a suburb of the City of Sheffield, England, about 1.5 miles (2.4 km) west of the city centre. It borders Broomhill to the south, Walkley and Crookesmoor to the east and open countryside around the River Rivelin to the north. The suburb is said to derive its name from the Old Norse "Krkor" which means a nook or corner of land

    II- Crookes Cemetery is a cemetery between Crosspool and Crookes in the city of Sheffield, England. The main entrance is on Headland Road with additional access from Mulehouse Road. It was opened in 1906, and covers 29 acres (120,000 m2). Over 29,000 burials have taken place since its opening

  169. Chatarrero de Sangre, Cerveza e Irascibilidad dixo...
  170. Ceniza son los ojos que han llamado a la muerte de la mujer que dice que sus besos son puñales. Rejas de prisión son sus negras venas por las que anduvo mi amor. Gris es el recuerdo, dulce y tortuoso de los riscos crueles de su voluntad. Pero triste era su pelo la noche en la que hundió la navaja más larga en el corazón. Ya no tengo esclavo a sus ojos negros y ella se llevó los míos a su sangre eterna donde nace el amor. Ya no tengo nada, sólo este beso que escupo en mi mano para siempre decir adiós

  171. Las alubias del Ahorcado Carradine dixo...
  172. Desequilibrio, Asimetría y Exceso: El adiós a todo eso de I. Xubín

  173. Las crónicas de un Sochantre armado con un sacho dixo...
  174. Cantaban los pájaros en los alisos, volaban los cuervos en los barbechos y sobre su cabeza describía anchos círculos, indolente cazador de gazapos, el azor. ¿A qué llaman los porcos bravos beber?

  175. lágrimas en la lluvia dixo...
  176. El fetichismo sentimental de Xubín es militante con respecto de la tematización de un conflicto originario en lo humano que no tiene paliativo alguno —la inversión fetichista no disuelve el conflicto, sino que lo eleva a dimensión ontológica, con respecto de la cual pide una excepción, una huida. Lo sentimental es precisamente esa ruptura prostética con respecto de la ontología —a la que Xubín, ya lo hemos leído, no vacila en llamar no-mentira, esto es, verdad. Excepto que esa mentira que no se sueña no es ni mucho menos lo contrario de ninguna verdad: es pura y simplemente lo real.

  177. La polla de Clough dixo...
  178. Una pandilla de macacos aniquilada en Sheffield después de echar un polvo en Newcastle

  179. Steerforth Dedlock dixo...
  180. I wish with all my soul I could guide myself better!

  181. Ronnie Farras dixo...
  182. Una palabra tuya bastará para sanarme y una imagen mía para salvar la entrada

  183. Mister Brimstone dixo...
  184. Por favor, abridme paso, que quiero ser el primero en saludar con mi
    sangre vuestras sonrisas de azufre, vuestras mujeres de estopa. Por favor, abridme paso en vuestros mares de discordia

  185. Tuercebotas Taciturno Que Toca La Tercerola dixo...
  186. y digo cripticismo. como aquel que descuidó su vida por destapar las incógnitas ontológicas desde tiempo inmemoriable. porque ella es un ser crípticamente claro. un claro en el bosque más oscuro. porque es el propio bosque. el venado que atraviesa ese bosque. porque tiene la delicadeza y la elegancia de un cervatillo que se pasea por su propio bosque y el desaforo y la irracionalidad que hay en la velocidad del lobo cuando caza ese mismo cervatillo en su propio boscaje. ella en su mismidad es día y es noche, bosque-ciervo-lobo, es el pasado y el futuro hecho presente, sombría y clara clarividente. es la maga de las palabras, de las dichas y las no dichas que rondan su cabeza siempre. como si fueran hormigas que hormiguean sus sienes. siempre a punto de nacer. es un mirlo blanco. porque son blancos los mirlos, no? o es que no existen los mirlos blancos? quizá sea porque son negros aún llamándose blancos... porque toda ella es sinónimo de rareza (de extra-ordinario, más allá de lo ordinario) y de ser un ser de cualidades igualmente extraordinarias y una inmensa calidad humano-poética. porque hasta la vorágine de ese bosque se calma cuando se folla por el culo a una huérfana

    ha pasado más de un año pero recuerdo aún cómo me fui volviendo de su voz poética en Cork . volví aplastada. como ese cervatillo recién cazado, menos muerto, pero gratamente aplastada en un ferry que iba rumbo a Menorca

  187. ACUMULAR INFORMACIÓN ES SÓLO EL PRIMER PASO HACIA LA SABIDURÍA. PERO COMPARTIR INFORMACIÓN ES EL PRIMER PASO HACIA LA COMUNIDAD dixo...
  188. Ojalá podamos tener el coraje de estar solos y la valentía de arriesgarnos a estar juntos, porque de nada sirve un diente fuera de la boca, ni un dedo fuera de la mano.

    Ojalá podamos ser desobedientes, cada vez que recibimos órdenes que humillan nuestra conciencia o violan nuestro sentido común.

    Ojalá podamos ser capaces de seguir caminando los caminos del viento, a pesar de las caídas y las traiciones y las derrotas, porque la historia continúa, más allá de nosotros, y cuando ella dice adiós, está diciendo: hasta luego.

  189. Iñaki Ugarte Uiriarte dixo...
  190. Nekez uzten du bere sorterria
    sustraiak han dituenak.
    Nekez uzten du bere lurra zuhaitzak
    ez bada abaildu eta oholetan.
    Ez du niniak begia uzten
    ez bada erroi edo arrubioen mokoetan.
    Nekez uzten du gezalak itsasoa
    ez hare harriak basamortua.
    Ez du liliak udaberria uzten
    ez elurrak zuritasuna.
    Bere sorterria nekez uzten du
    sustraiak han dituenak.

  191. The Anglogalician Cup ... Imagen de Twitter. Estás comentando usando tu cuenta de Twitter. ( Cerrar sesión / Cambiar ). Foto de Facebook. dixo...
  192. Tal vai o meu amigo, con amor que lh'eu dei,
    come cervo ferido de monteiro del-Rei.

    Tal vai o meu amigo, madre, con meu amor,
    come cervo ferido de monteiro maior.

    E, se el vai ferido, irá morrer al mar;
    si fará meu amigo, se eu del non pensar. Ai, cervas do monte, vin-vos preguntar,
    foi-s'o meu amigu', e, se alá tardar,
    que farei, velidas!

    Ai, cervas do monte, vin-vo-lo dizer,
    foi-s'o meu amigu'e querría saber
    que farei, velidas!

  193. Kill the Deer consiste en cazar animales disparando a todos(ciervos, jabalíes,… etcétera) de una manera muy sigilosa para ir ganando puntos y dinero, además estos animales cazados los podrás llevar a casa como trofeo. dixo...
  194. “Dispara! dispara! dispara! y mata todos los ciervos!
    os porcos bravos ya está muertos, y la renovación generacional va por mal camino

  195. Raveneau De Truessan dixo...
  196. "Querido Extraño" es el alter ego de Rusty James, alter ego a su vez de A.Delgado, bajista de "Los Villanos de Boraville", y cantante y guitarrista de "Flip Corale y Los Macabros". En este personaje confluyen los estilos que siempre le influyeron (50's, 60's, 70's, Rock, Country, Swamp, Surf, Pop, Folk, Blues...) pasados por su filtro personal y presentados en directo en formato acústico, ayudado simplemente de guitarra, armónica, y toneladas de pasión, abordando temáticas fronterizas, biblicas, románticas, terroríficas y mortuorias. ¡¡La Anglogalician misma, vamos!!.

  197. Nihil Moriarty dixo...
  198. Solo la nieve sabe el misterio del Ciervo

  199. Mestre Cervexeiro dixo...
  200. Na illa prodúcese unha variedade de whisky escocés especial denominado Whisky de Islay, que é producido amplamente polas destilerías da illa.

    As destilerías do sur da illa producen un whisky de sabor turboso moi forte, e leste a oeste atópanse as destilerías de Ardbeg, Lagavulin e Laphroaig. No norte da illa as destilerías Bowmore, Bruichladdich, Bunnahabhain, e a destilería Caol Ila tamén producen whisky, pero posúen un gusto máis lixeiro. Antigamente existían máis destilerías: Port Ellen pechouse en 1983, mentres que Lochindaal, en Port Charlotte, foi pechada en 1929. Poucos whiskys blended (mestura de varios whiskys) se fan na illa, con todo, desde que un grupo privado comprou a destilería Bruichladdich, o whisky é mesturado alí polo mestre destilador James McEwan.
    No 2005 abriuse unha pequena destilería na granxa Rockside. Chamada Kilchoman, foi oficialmente aberta en xuño e destilou por primeira vez en novembro.

    Aparte do whisky, tamén se fai unha cervexa escocesa orixinal de Islay. A cervexería de Islay Ales abriu as súas portas en marzo do 2004 e elabora sete diferentes cervexas inglesas, algunhas das cales son estacionais, ou para ocasións especiais como o Festival Anual da Malte e a Música e o Festivas de Come On Porcos Bravos, que leva facendose dende 2007

  201. 101st Airborne Division dixo...
  202. fotos más inquietantes y dignas de estudio psiquiatrico

  203. El Pollas dixo...
  204. Supongo que el chorromoco, limpio y espeso, salió disparado desde mi glande, trazó una parábola perfecta y aterrizó en la sonrosada mejilla de la huérfana geordie dormida. El segundo ímpetu, menos blanco y más aguado, resbaló tímidamente por el capullo, como dejándose caer hasta alcanzarme los dedos furiosos con los que aún meneaba mi ya trémula polla. Había cerrado los ojos por la inercia del placer justo antes de correrme, pero al abrirlos observé el pegote de lefa que ahora descansaba en su cara. Ella, inmutable, continuó traspuesta, ajena al boceto de Miño Pollock que le había dibujado en el rostro, y yo, con un ligero temblor en las piernas, recordé la borrachuza sucesión de esta mañana en el Lemming Rubro;

  205. ¿Todos esos «Haz a los otros lo que quieres que te hagan a ti»? ¿Error? ¿Virtud? dixo...
  206. Acerto 1- debe estar metida nalgunha das caixas noutrora brancas que tes almacendas no sobrado da casa e que resumen a vida física da túa nai.
    Acerto II- El fayado de los Tolkien. Inagotable.

  207. Elliott Suttom dixo...
  208. Eso parece un cerdo. Pedí específicamente un jabalí

  209. Jean de Brissac de la Motte dixo...
  210. Algo hay en el formato mismo de los blogs que estimula un desarrollo casi canceroso de nuestro ego

  211. He says prophetically dixo...
  212. Oh yes, you must not look bashful. Behind that cold, Galician, phlegmatic exterior you are An Artist.

  213. Charles Ardant Dupiq B'Auverville dixo...
  214. Había también un jabalí, más fácil de reconocer que la sumisión o la intención de esta gaseosa pitusa

  215. Sláine dixo...
  216. Xubín deviene talayótico y nos obliga a hacer gimnasia en las Islas Gimnesias

  217. Un Gaviero Bizarro cabalando vuestro piélago de calamidades dixo...
  218. Xubín, Xu-Bin vate con bate, deme su opinión sobre el punk grog pendenciero de Gog y las hienas o adore a Magog y su vellocino de oro, gran pub de Stamford

  219. Los mitílidos atigrados dixo...
  220. Me encanta el uniforme de los porcos bravos,
    ----si lo venden
    *¿dónde lo venden al público?

  221. Odio los números capicúas dixo...
  222. En este mismo instante, tengo su queja escrita delante; en breves momentos la tendré detrás

  223. ahogados por la intolerancia de una época reacia a bandoleros, inadaptados y escritores decadentes dixo...
  224. Una oscura figura con alas de dragón, garras de tigre, ojos como bolas de fuego y cuernos de bisonte se apodera del blog durante el verano

  225. Baixada cinexética. dixo...
  226. Impasible el ademán del Main, mangas blancas cerveza en mano. Le secundan los paracas habituales de Diên Biên Phu: Chusky Penguin, Marcos Runner. Bravo por esos porcos.
    Con media sonrisa giocondesca salvan los muebles Gordon Tragabolas, Fontaiña Iglesias y Porto Feniano.

    Entran en riesgo de exclusión: Martín Fullbreakfast, Pichichinabo ( ya sabía su fichaje por los stags), Jorge Camillus Fly y Cidoncha.

    Inaceptable la risa tipo "se han tirado un pelo" del zagal blondo. Hay que echarlo.


    Una foto que vale más que mil putas piontas

  227. La guadaña de Macarena dixo...
  228. ata os collons da Segunda B¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡
    Peor que una risa sana es la ausencia del sudor en el Perro y la Perdiz. Va por puritos, lusky y los gemelos Kray. Eso si que es malo para la Manada.

  229. Vaginally slayed dixo...
  230. OUt

  231. The man in the high castle dixo...
  232. -La risa es un viento diabólico, que deforma las facciones de la cara y hace que los hombres parezcan monos.
    -Los monos no ríen. La risa es propia del hombre.
    -Como el pecado.

  233. Eurídice Blasco dixo...
  234. Los hombres-ciervo, los hombres-caballo y los hombres-carnero jamás se atrevieron a luchar por obtener el trono de la guerra, y la gran sacerdotisa solamente se dejaba acompañar por hombres-toro. Aquí mi madre y yo distribuimos nuestros favores por un igual entre todas las hermandades. No es prudente dejar que una sola hermandad obtenga la supremacía, ni dejar gue un rey reine más de dos o tres años a lo sumo; los hombres se dejan llevar fácilmente por la insolencia si no se les mantiene en el lugar que les corresponde, y entonces se creen ser casi iguales a las mujeres. Con la insolencia se destruyen a sí mismos y para colmo hacen enojar a las mujeres. Sin duda alguna esto fue lo que debió de ocurrir en Creta.

    Mientras aún conversaban, hizo una señal secreta a los hombres-cabra para que se llevaran a Anceo fuera de su vista y después le dieran caza hasta matarlo con sus hondas. Pues decidió que a un hombre que podía contar historias tan perturbadoras e indecentes no se le podía permitir seguir con vida en la isla, ni siquiera un momento más, ahora que ya le había contado lo que quería saber sobre la forma de articular las estatuas de madera. Temía el daño que podría ocasionar si inquietaba las mentes de los hombres. Además era un viejo encorvado, calvo y feo, un exiliado, y un hombre—delfín que no le traería buena suerte a la huerta.

    Los hombres-cabra se postraron en reverencia ante la ninfa de las Naranjas y luego, incorporándose, obedecieron sus órdenes con alegría. La persecución no fue larga.

  235. Otro Profeta Preußisch Blau dixo...
  236. Es el paraíso, si puedes resistirlo

  237. El periplo literario de Isaac Xubín, su descubrimiento del Mediterráneo, parece resumirse en esta gran lección zen: dixo...
  238. La vida és un pa amb oli darrera s'altre

  239. Does my bum look big in this? dixo...
  240. En el siglo XVIII se popularizó entre las élites inglesas la práctica de un "viaje iniciático" al continente para conocer las raíces clásicas de la civilización occidental. Esta costumbre tuvo una perdurable influencia en la cultura, pues puso de moda el arte neoclásico, e incluso en nuestros hábitos de hoy en día, ya que fue la primera forma de hacer turismo.
    Durante los meses estivales, miles de viajeros se desplazan por medio mundo y hacen del turismo una floreciente industria en expansión. Este fenómeno, relativamente joven pero cada vez más universalizado, hunde sus raíces en otro bien diferente, del que toma su nombre. Su origen más remoto hay que buscarlo en la práctica conocida con el galicismo grand tour. De aquí derivan las palabras turismo y turista, a través de la expresión inglesa to make a tour, utilizada en las islas Británicas desde mediados del siglo XVIII. Ese viaje de aprendizaje y enriquecimiento personal, antes de iniciar una carrera en el mundo de la política, el ejército o los negocios, recibió el nombre de grand tour. Y, aunque se conocen precedentes, fue a partir de la firma de la Paz de Utrecht (1713), tras la Guerra de Sucesión española, y la instauración de un nuevo equilibrio político en Europa cuando se oficializó. Su objetivo último era el de formar dirigentes capacitados, que estuvieran al corriente del carácter de las distintas naciones, tanto modernas como antiguas, los motivos de su auge y decadencia, sus peculiaridades políticas, sus leyes e instituciones.
    Xubín, sin doparse, gana el Tour 2015 y deja a sus rivales con la pájara.

  241. El cementiri dels anglesos dixo...
  242. El cementerio de los ingleses de Mahón, en donde sólo hay un inglés enterrado por más de 30 estadounidenses, un alemán y un masón menorquín, tiene desde el 27 de Julio una nueva lápida.

  243. Vou ó Carniceiro dixo...
  244. Non hai documento de cultura que non o sexa, ao tempo, de barbarie. É unha deses pensamentos perturbadores, como estrelampos no medio do trebón, como grafitis feitos a gume de navalla no duro pelexo da historia, o que nos deixa Xubín falando da XII e falando de todo lo demáis

  245. Doctor Pyg dixo...
  246. Algo prendió, algo quedó flotando desde Julio de 2014. Las entradas grandes son para el verano y la gente matando tábanos

  247. Fred Hankey dixo...
  248. Como cualquier otra práctica de sexo oral, el “beso negro” involucra riesgo de contagio de enfermedades de transmisión sexual u otro tipo de infecciones debido a presencia de bacterias, virus o parásitos alrededor o dentro del ano si no se toman medidas de higiene y protección adecuadas:

    Hepatitis A, B o C: cuyos virus se transmiten por heces o sangre de una persona infectada y causan inflamación del hígado. El tipo A es el menos grave, pues las otras suelen ser crónicas.
    Lombriz intestinal: su contagio se produce por ingestión de los huevecillos, que se eliminan a través de las heces.
    Virus del papiloma humano (VPH): agente infeccioso que afecta piel y mucosas; causa formaciones de tejido anormal (verrugas, mezquinos, neoplasias, entre otras alteraciones a nivel celular) e, incluso, cáncer.
    Shigella: infección del intestino que se caracteriza por dolor abdominal y rectal agudo, fiebre, heces con sangre y moco, diarrea acuosa y vómito.
    Gonorrea: infección que afecta las paredes de la uretra (canal por donde transita la orina) en el hombre, y de la vagina en la mujer, o del ano y recto en ambos. También puede aparecer en la garganta si se practica sexo oral sin protección.
    Herpes: enfermedad de transmisión sexual incurable que ocasiona lesiones (erupción) en todo el cuerpo, principalmente en boca (conocidos como fuegos labiales) y órganos reproductores.
    VIH/sida: heridas bucales o encías irritadas durante el contacto entre boca y ano favorecen el contagio del virus causante de sida, ya que puede haber contacto con sangre o mucosas del ano infectadas.
    Para prevenir posible contagio, lo mejor es llevar a cabo la práctica del “beso polaco” con una sola pareja y usar condón o alguna protección de látex en la zona anal o vaginal que evite el contacto directo de la boca con los fluidos de la otra persona.

    Estas barreras bucales se venden en muchas farmacias o tiendas de artículos sexuales, pero también se pueden hacer cortando un preservativo. Asimismo, utiliza únicamente lubricantes a base de agua para no dañar este material.

  249. El Heterodoxo dixo...
  250. Obra magna esta introducción a la Xubibesca, retama ginestra que ilumina agosto, ora Crisaor engendró al tricéfalo Gerión unido con Calírroe, hija del ilustre Océano; a éste le mató el fornido Heracles, ora los ingleses toman a Ginebra en Mahón
    -)Un provocador falsea su pensamiento para inducir unas reacciones determinadas. Es un señor que no dice lo que piensa. Lo que tengo son ideas provocadora

  251. Eu vin a vitoria do cervo, by Isaac Xubín dixo...
  252. más gafe que Victor Blackemperor

  253. Brais Alfaya dixo...
  254. al @ 113,
    fe de ratas: S.S Pichicinabo está en risa caida libre después de ver que ha fichado por el equipo correcto para los próximos 10 años. Debe estar en el grupo blondo.
    Por lo demás, impecable e implacable su comentario
    In Main We Trust

  255. () dixo...
  256. La enorme dignidad del main en la masacre. Una foto digna del Pulitzer y del Tony Adams.
    El zagal blondo, en cambio ríe porque acaba de entrar en las HJ
    El resto lo resume una media docena de detalles

  257. Húsar Carpetovetónico dixo...
  258. Certes, vous vous couchez comme un ange de neige,/ Plus que le bronze lourd, plus léger que le liège,/ Sur l’amant dont le spasme enfin vous réjouit;/ Sous votre feu glacé le chair se fait statue,/ Mais, à la longue, il faut, mort, que je m’habitue/ A vous recevoir dans mon lit

  259. el par tonsor nunca duerme dixo...
  260. Lo pillé a la semana. Es la crónica de una ruptura amorosa como una catedral

  261. 13 inch wart hog!! What a fun hunt!!! Loving it here!! dixo...
  262. La Santa Iglesia Catedral-Basílica de Santa María se encuentra en el centro y punto más alto de la ciudad de Ciudadela de Menorca, perteneciendo a la Diócesis de Menorca. Se trata de un templo de estilo gótico catalán y construido entre los siglos XIII y XIV por expresa orden de Alfonso III de Aragón tras la conquista de la isla a los musulmanes, en 1287. La catedral recibió el título de basílica menor en 1953, concedido por Pío XII.
    En el año 1558 se produjo el asalto de los turcos que causó la destrucción del mobiliario litúrgico, debilitando las estructuras. Así, en el año 1626 se derrumbó una parte del edificio. A finales del siglo XVl se construyó la capilla del Santísimo que , actualmente, tiene un estilo neoclásico, ya que fue restaurada en el siglo XVlll. A finales del siglo XVll se construyó la capilla de las Almas, de estilo barroco, también fue restaurada.

    La iglesia de Santa María de Ciudadela sufrió cambios importantes en el siglo XlX: la portada neoclásica de la fachada principal que escondía el antiguo portal gótico. Durante la guerra civil, en 1936 la catedral fue saqueada y perdió todo el patrimonio mobiliario y documental. Después de la guerra se llevaron a cabo una serie de restauraciones y réplicas de reliquias religiosas por Jaume Bagur Arnau. Finalmente, en 1986, se inicó un proceso de restauración interior y exterior que le ha devuelto a la catedral una forma que acentúa su espacio y la luz, gracias a sus grandes vidrieras, en el estilo gótico catalán de este edificio. Actualmente dispone de un órgano construido en el año 1993 por Gabriel Blancafort situado sobre el portal del reloj, así llamado órgano Blancafort.

    La catedral fue construida sobre una antigua mezquita, hecho que se puede observar al contemplar los arcos del antiguo minarete en su campanario.

    basílica, Santa María, ¿Pontevedra?, ¿es ese el link?

  263. Northampton Saints players apologise over 'glass smashing for fun' at pub dixo...
  264. Rugby is a quite military sport indeed. There are more rules than in soccer, and the tactics and strategy are more organised and rigid. Many players even confess they don’t know all the rules. Simplifying, although there are big skilled stars in rugby the same way as there are in soccer, I wouln’t imagine a Lionel Messi or Maradona in rugby. Rather a Cristiano Ronaldo (The General according to Joseph Blatter), or a Frank Bekembauer. However, rugby is an epic and beautiful game. Rugby is a brutal sport where you can break every bone that you could break, but at the same time illegal violence and cheating are strongly punished. It promotes noble and fair principles, as of accepting defeat but respecting the rival when celebrating tries or winning. Even the famous Haka is somehow an anthem, dance or cry: a poetical expression in the end. Rugby is therefore a Romantic sport where individual ambitions meet group goals.

  265. Burton Montefroumas Coumiñán dixo...
  266. La grandeza de los crímenes borrará la vergüenza de haberlos cometido

  267. Musgo,hiedra,herrumbre,Hope,setas,Invictos dixo...
  268. la alucinante y alucinada apoteosis lírica llena de hongos, no setas, que es lo mismo pero no es igual

  269. Las Raíces Profundas de Don Catrín Da Fachenda dixo...
  270. La naturaleza de la Anglogalician es demasiado misteriosa como para tolerar examen alguno: ciertamente es un misterio aún mayor que el de la realeza, puesto que los reyes pueden ser hechos o pueden nacer como tales, y las declaraciones que se citan de un rey difunto ejercen poca influencia tanto en el púlpito como en la barra del bar

  271. Nota oficial de los sujetos que cagan el chorromoco dixo...
  272. Como viene siendo habitual por estas fechas, este blog se da un descanso hasta septiembre.
    Gracias por su seguimiento.
    ¡Buen verano a todos!

  273. Orson (Falstaff at Midnight) dixo...
  274. El Main se le aparece a un autor y le dice: "Te haré el mejor poeta de tu generación -no importa la generación- de este siglo; mejor aún, del milenio. No solo mejor, sino el más famoso y el más rico; además, serás muy influyente y tu gloria perdurará para siempre. Todo lo que tienes que hacer es venderme a tu abuela, tu madre, tu esposa, tus niños, tu perro y tu alma."

    "De acuerdo", dice el escritor, "¿dónde hay que firmar? De repente, duda. "Espera un momento", dice. "¿Cuál es el truco?"

  275. Cabalgando con el Diablo dixo...
  276. Concebidas y destrozadas las sucesivas cosmogonías. Y el monstruo veraniego, siempre evasivo y acechante, no ha hecho sino crecer

  277. Prisciliano dixo...
  278. decenas de fanaticos religiosos cruzan el puente camino de Saint-Jacques-de-Compostelle. Van a visitar mi tumba. Destacan de entre las cloacas morales de Europa, los espantosos acentos de los cruzcampo con sus banderas a lo cidoncha y los putos ciclistas portugueses que no distinguen el rojo y el verde (y eso que lo llevan en su enseña). Luego hay bovinos alemanes y cantidad de irlandeses patateros. Una tropa que da pena.


    Xubín, ¿Maó o Cituadella?

  279. será maravilloso viajar hasta Mallorca dixo...
  280. Ahora en serio I.X
    ¿qué has querido decir con este texto?
    ¿qué te gustan las ensaimadas de cervo?

  281. Willy Pangloss Maya May dixo...
  282. ¡Oh qué maravilla!
    ¡Cuántas criaturas bellas hay aquí!
    ¡Cuán bella es la humanidad! Oh mundo feliz,
    en el que vive gente así.

    I.X.

  283. Os Viaductos dixo...
  284. a hostia en verso

  285. la escena de la muerte de la madre del cervatillo supuso uno de los pasos más dolorosos de su vida como cinéfilos. Y eso que ni siquiera se ve en pantalla: el sonido de un solo disparo fuera de campo y los posteriores sollozos del ciervo mientras cae la nieve sirven para anunciarnos la muerte del personaje. dixo...
  286. Soy una pobre patata fruto de un embarazo no deseado. Mi padre quería ser buscador de tesoros, pero nací yo y le aplasté el sueño . Mi madre era corredora de bolsa, y nos abandonó por un tomate rico cuando yo era aún una semilla. Tengo un hámster como mascota, aunque de vez en cuando intenta comerme. Pero yo lo quiero igual.

  287. Don Celta de Estorde dixo...
  288. No sé si ayudé en algo a mi amiga con esto de las langostas.
    Pero tal vez le sirva para que no le pinten más pajaritos en el aire.

    Esta entrada es como el guardián entre el centeno de todos los que se cagaron en la Manada por eso del 6 a 1.
    Entón pechas o ollo esquerdo e non o pensas, disparas.

  289. Hew Dalrymple dixo...
  290. Esta semana resplandecemos vestidos de escarlata y oro.
    La próxima, viene Pol Pot

  291. The pig farm tapes dixo...
  292. Volveremos
    Xubín, en tres palabras, defina Sheffield
    Gracias

  293. Lewis Caracol dixo...
  294. Un blog de portentos y señales indescifrables. De magia y de terror. -Pero si yo no quiero estar entre locos... Comentó Carlota

  295. Centinela dixo...
  296. En las formas resplandecientes
    en las campanas de colores
    en la verdad física.
    escribo tu nombre.
    En los senderos despiertos
    en los caminos desplegados
    en las plazas desbordantes
    escribo tu nombre.
    En la lámpara que se enciende
    en la lámpara que se extingue
    en la casa de mis hermanos
    escribo tu nombre.
    En el fruto en dos cortado
    en el espejo de mi cuarto
    en la concha vacía de mi lecho
    escribo tu nombre.
    En mi perro glotón y tierno
    en sus orejas levantadas
    en su patita coja
    escribo tu nombre.
    En el quicio de mi puerta
    en los objetos familiares
    en la llama de fuego bendecida
    escribo tu nombre.
    En la carne que me es dada
    en la frente de mis amigos
    en cada mano que se tiende
    escribo tu nombre.
    En la vitrina de las sorpresas
    en los labios displicentes
    más allá del silencio
    escribo tu nombre.
    En mis refugios destruidos
    en mis faros sin luz
    en el muro de mi tedio
    escribo tu nombre.
    En la ausencia sin deseo
    en la soledad desnuda
    en las escalinatas de la muerte
    escribo tu nombre.
    En el debut soñado
    En la estela de la música de la semana pasada
    So Long (As We Are Together)

  297. El informe sobre "El culto a la personalidad" dixo...
  298. La estructura del discurso es la siguiente (parcial):
    Cuando el Rodillarato devino estalinista Mencer Vermello de banda sonora)

    Denuncia del culto a Stalin. (main?)
    Citas de los textos clásicos de marxismo-leninismo por los que se ataca al culto al individuo.
    Citas del testamento de Lenin y de escritos de Nadezhda Krúpskaya en los cuales se ataca el carácter de Stalin.
    Antes de Stalin la disputa ideológica con el trotskismo era puramente intelectual, y fue él quien introdujo el concepto de «enemigo del pueblo».
    Violación por parte de Stalin de las normas del liderazgo colectivo.
    Represión contra los militantes comúnmente llamados «viejos bolcheviques» y de los delegados del XVII Congreso. De los 1966 delegados, 1108 fueron acusados de ser contrarrevolucionarios, siendo ejecutados 848 de ellos. De los 139 miembros y candidatos del Comité Central, 98 fueron declarados «enemigos del pueblo».
    Después de la brutal represión, Stalin dejó de tener en cuenta las opiniones colectivas.
    Ejemplos de la represión estalinista:
    Creación de pruebas falsas para acusar a sus enemigos (véase Gran Purga).
    Exageración de su papel durante la Gran Guerra Patriótica.
    Deportación de las nacionalidades.
    Complot de los médicos.
    Creación de pinturas, canciones, etcétera para alabar al líder. (cisco&Miño)
    Poetas de prestigio (Xubín)

  299. Colin Frasca Reyerta conocido como Connor O' Farrell dixo...

  300. ¿No es la mano gentil de tu madre la que corre las cortinas, y la dulce voz de tu madre la que te anima a levantarte y olvidar, bajo el sol brillante, los sueños horribles que te asustaron cuando todo estaba oscuro.?
    ¿No lo es?

  301. Pitufo Blondo dixo...

  302. ...y en realidad no importa sin son azules, si son verdes, si son cafés, miel, grises o del color que sea, lo mas importante es la mirada de Xubin y lo que esa mirada representa...en otros mares, otras banderas

  303. RODILLO dixo...
  304. Quien escribe su sentencias con sangre, ese no quiere ser leído, sino mas bien aprendido de memoria. Un lansquenete del odio apoyado en el muro de la infamia. Ni toda la ginebra de Mahón borra un 6 a 1

  305. Oh, pero no puedes evitarlo -dijo el gato-, aquí todos estamos locos. Yo estoy loco, tú estás loca. ¿Cómo sabes que estoy loca? -preguntó Alice-. Debes estarlo -dijo el gato-, de otra forma no habrías venido aquí. dixo...
  306. En sueños camino contigo y al despertar resaca, cagalera, vómitos y un set de recuerdo, from Sheffield with hate

  307. Selecto y Desopilante Batidor de Conejos Muertos dixo...
  308. Gog y las Hienas tTlepáticas es el grupo bandera de las almas perdidas y los espíritus solitarios. Llegará hasta tu corazón y te abrirán el culo. Buskerismo Zanfogriento de calibre 38 para llevar el verano y acompañar las lecturas imposibles

  309. Me encanta, voy a acabar... ahí esta ahhhhh dixo...
  310. espero que por lo menos follen en esos viajes

  311. Ximena Quente de Quantrill dixo...
  312. ¡Oh, sí! ¡Llenad las iglesias de pensamientos sucios! ¡Introducid la honestidad en el Rodillarato! ¡Escribid cartas en lenguas muertas a personas que no conocéis! ¡Rotulad palabras sucias en la frente de niños! ¡Quemad vuestras tarjetas de crédito y llevad tacones altos! ¡Que las puertas del manicomio permanezcan abiertas! ¡Llenad los suburbios de asesinato y violación! ¡Divina locura! ¡Que haya éxtasis, éxtasis en las calles! ¡Reíros y que el mundo ría con vosotros!

  313. Orson (Falstaff at Midnight) dixo...
  314. Corro a ciegas por el blog… Y ni siquiera puedo rezar… Porque no tengo Main

  315. Inés Castro Barreto dixo...
  316. El fichaje es Giuliano Poser

  317. El Fulano Ulano Ufano dixo...
  318. Las frases crípticas y elegidas con inteligencia acentúan lo que nuestro ojo capta en las dos ilustraciones.

    Xubín, un acierto, Un Acteón veraniego, Un aedo post-atlántico

  319. A veces… cuestiono la racionalidad de mis acciones. Y tengo miedo de que cuando atraviese esas verjas del manicomio… cuando entre en el Tártaro Laszlo Toth y las puertas se cierren tras de mí… será como volver a casa dixo...
  320. Los macacos y los ciervos que están en libertad han desarrollado una maravillosa relación. Los macacos, cada mañana acicalan a los ciervos y muy probablemente se comen los parásitos que les infestan. Esto es algo beneficioso para ambos. Pero es que además, acicalar, es la manera en que los primates estrechan lazos con otros miembros. De hecho, cuanto más amigos son, más se acicalan. Es como charlar y acariciarse.

    Pero estos monos han llevado la relación más allá. Los mismos que los acicalan por la mañana les dan de comer después. Es asombroso. Dos especies, una alimentando a la otra. Una alianza entre dos especies completamente distintas. Se trata de un caso claro de altruismo animal.

  321. De Cork a Cituadella en un ferry de cerveza negra dixo...
  322. EXPLORA CON INQUIETANTE LUCIDEZ LOS ASPECTOS PERDIDOS Y PRIMITIVOS DE LA ANGLOGALICIAN, PERO VELADAMENTE, A TRAVÉS DE LA RETÓRICA OSCURA E INESPERADA DE LOS ATAVISMOS MÁS REPRIMIDOS. NO HABÍA LEÍDO NADA TAN BUENO DESDE EL YERTO ARCAÍSMO DEL MAIN

  323. Juan Caboto dixo...
  324. Para permanecer en la Anglogalician pero explorar su pasado, usa el Oeste y ejerce control sobre los controles escorpiones del Noroeste. Para explorar de manera segura el futuro de la Tierra, simplemente usa el Oeste modificado por el Suroeste y agrega suavemente al Sur. Por otro lado, para conocer el presente de otros universos, muévete con atención e invoca los poderes del Este, Sureste, Noreste o Norte y luego ve con cuidado hacia el presente mediante las modificaciones del Sur, Suroeste, Oeste o Noroeste. Mediante este sistema sencillo el viajero experimentado puede ir donde quiera, sabiendo mediante su propia experiencia cómo controlar las energías que alimentan sus proyecciones.

  325. el gato que pasea solo y la perra de tu vida dixo...
  326. Cansados de cargar con tanto peso, avanzan a duras penas por la orange plank xubinesca. Por ser llano y acotar chascarrillos del vulgo no se es mejor escritor. Bienvenida oscuridad

  327. Rusty Malaparte dixo...
  328. Lo bueno, mientras más leía, más me llamaban la atención las ilustraciones… Lo malo, mientras más leía, más me llamaban la atención las ilustraciones (¿Eh? Si, en serio jeje)

  329. Persiguiendo una marea de metáforas masturbatorias dixo...
  330. Ni mi grito ni mi fiebre me pertenecen. Esta desintegración de mis fuerzas secundarias, de esos pensamientos disimulados del pensamiento y del alma, ¿podéis concebir, acaso, su constancia?
    Ese algo que está a medio camino, entre el color de mi atmósfera típica y el despertar de mi realidad.
    No tengo tanta necesidad de alimento como de una especie de elemental conciencia.
    Ese nudo de la vida al que la emisión del pensamiento se aferra.
    Un nudo de central asfixia.
    Plantearme simplemente una verdad clara; es decir, que permanezca sobre un solo filo.
    Ese problema del enflaquecimiento de mi yo no se presenta ya únicamente con su aspecto doloroso. Siento que menos factores intervienen en la desnaturalización de mi vida, y que poseo algo así como una nueva conciencia de mi íntima perdición.
    Veo en el hecho de lanzar los dados y de lanzarme en la afirmación de una verdad presentida, así fuese aleatoria, toda la razón de mi vida.
    Durante horas, permanezco bajo el efecto de una idea, de un sonido. Mi emoción no se desarrolla en el tiempo, no transcurre en el tiempo. Los reflejos de mi alma están en perfecto acuerdo con la idealidad absoluta de mi espíritu.
    Ponerme frente a la metafísica que me he construido en función de la nada que llevo en mí.
    De este dolor hincado en mí como una astilla, en el centro de mi más pura realidad, en ese lugar de la sensibilidad donde los mundos del cuerpo y del espíritu se unen, he aprendido a distraerme gracias a una falsa sugestión.
    En el espacio de este minuto que dura la iluminación de una mentira, me construyo un pensamiento de evasión, me precipito sobre una pista falsa que mi sangre indica. Cierro los ojos de mi inteligencia y, dejando que hable en mí lo informulado, me brindo la ilusión de un sistema cuyos términos me sería imposible asir. Pero de este minuto de error me queda el sentimiento de haber hurtado algo real a lo desconocido.


  331. Todo cabe en esta pequeña hoz dixo...
  332. En la pared sucia había muchas tiras de papel pegadas, con el menú: "un bol de arroz con pollo y huevo", "chuletas", etcétera.
    "Huevos frescos. Chuletas."


  333. Carlos Paun-Gogüan dixo...
  334. hubo una contienda inútil
    el casco de Odín o Termópilas trescientos escudos
    el estruendo que una esfinge acalla
    el Mediterráneo esperando a Xubín

  335. Con gume de folla húmida, dixo...
  336. El día 9, el grueso de las tropas de Stuart llegó a Mercadal. Durante toda la noche, 250 marineros habían estado transportando los cañones por los malos caminos desde Addaya. En Mercadal, se enteraron de que Mahón había sido evacuada casi por completo. Stuart envió inmediatamente al Coronel Paget con 300 hombres para que tomara posesión de la capital. Paget, descrito como un hombre joven, guapo y galante, se encontró a los consejeros de Mahón que le estaban esperando frente a la iglesia de San Francisco, con las llaves de la ciudad en la mano. Aunque oficialmente eran prisioneros de guerra, les permitió regresar a sus hogares. Una compañía de artillería y 160 hombres fueron hechos prisioneros. A la mañana siguiente, se firmó una capitulación, se izó la bandera británica y se quitó la cadena que cerraba la entrada del puerto. Inmediatamente, las fragatas Cormorant y Aurora entraron en el puerto de Mahón. "Pero estas no fueron las únicas ventajas resultantes de esta acción. Favoreció la deserción, interceptó a todos los rezagados y permitió a los diferentes departamentos del ejército procurarse bestias de carga para facilitar el avance de las armas de Su Majestad", escribió Stuart.

  337. Exit Britannia dixo...
  338. Pero … ¿cómo y por qué apareció Nelson en Menorca distanciándose momentáneamente de la vida napolitana?

    Pues porque en 1799 necesitaba hombres para su asedio a Malta. No le importaba extraerlos de Menorca debilitando así esta isla porque pensaba que para Gran Bretaña era mucho más importante Malta que Menorca. La situación geográfica de Malta la consideraba de máxima prioridad estratégica.

    Además, según las órdenes, debía cuidar del sostenimiento del reino de Nápoles. De hecho, cuando Lord Keith, comandante en jefe del Mediterráneo, le ordenaba defender Menorca de la amenaza francesa, se negó a enviar más que algunos buques y escribió a Lord Keith: "Es mejor salvar el Reino de Nápoles con riesgo de Menorca, que arriesgar el Reino de Nápoles para salvar Menorca".

    Por su postura tan favorable a los intereses napolitanos, Fernando de Borbón --hijo del rey español Carlos III-- , rey de Nápoles, lo nombró Duque de Bronte, título nobiliario que Nelson aceptó sin la aprobación de su propio rey

    Para sostener sus actividades militares favorables a Fernando de Borbón, desde Nápoles pidió al gobernador de Menorca que le enviaran hombres, pero este gobernador se negó argumentando que no podía enviarle tropas sin permiso de Londres. Nelson se impacientó y decidió ir a Menorca en persona para convencer al gobernador que estaba resultando quisquilloso.

    El 4 de octubre de 1799, Horatio Nelson zarpa de Palermo a bordo del navío HMS Foudroyant (no el HMS Victory, como dicen algunos) y llega a Mahón el día 12 del mismo mes. Ese día y el siguiente estuvo en casa del gobernador para intentar convencerle. Cenó con él y le ofreció el mando de la expedición contra Malta.

    El gobernador no se ablanda y sigue en sus trece. Se negó a aceptar mando alguno y se negó a darle tropas. No haría nada sin permiso de Londres. Encima, opinaba que el asedio a Malta era inútil, cosa que hizo saber a Londres en su correspondencia oficial.

  339. Nieblas de la historia patria dixo...
  340. Es difícil hallar en la Historia de un pueblo rasgos de lealtad más sublime que el que ofrece el gallego en la suya…

  341. Kindred Dowland dixo...
  342. this piece is vintage f.m, fluctuating between the inventive and the paranoiac

  343. Saúl González Mendieta dixo...
  344. Han visto a I. Xubín con la camiseta de Munster puesta

  345. El Grito de Gypo Nolan dixo...
  346. The stag was included because in Irish folklore it was portrayed as an animal that always defended its own territory - very apt for a rugby team!

    One of the great Munster families, the McCarthy's, who trace their origins back to the Carthach, the 11th century Prince of Munster, also had a stag on a shield of metal grey as their crest. The McCarthy motto, "to the brave and faithful nothing is impossible", was adopted by Munster Rugby, summing up their resilience and determination.

  347. Hórreoch dixo...
  348. Winston Churchill fumaba unos 10 puros al día y era alcohólico. Bebía de todo: cerveza negra, whisky, vino, brandy, champagne, albariño. De hecho, era lo primero que hacía al despertarse. Comía sin control, y detestaba la fruta. En cambio, Adolf Hitler no fumaba, era abstemio, vegetariano y además ferviente animalista. El austríaco habría sido un ejemplar ciudadano moderno, al día en las normas de decencia. El inglés, por contra, sería más vapuleado que el niño blondo con un pingüino, y en algún país de nuestro entorno tal vez ni lo dejarían entrar. Sin embargo, fue el impuro Winston el que salvó a Europa del empuje criminal del puro que no los fumaba Adolf.

  349. 0 Comentarios dixo...
  350. Pousei o cu contra o pequeno valado que delimita a zona do campo de fútbol e empecei a inflar o fol da miña gaita, o aire empezou a circular con relativa harmonía polo roncón e polo punteiro

  351. Xubín los rebeldes y la canción del verano dixo...
  352. No hay mejor rincón en el planeta si quieres soñar

    Nos veremos en Ibiza, en Mallorca, San Luís y Mahón
    Bailaremos en Valencia, en Alicante, en Gandía y Benidorm
    Desde l'Escala hasta Playa San Juan
    En Cadaqués, en Sitges, playa libertad
    Seremos los elegidos en el templo del Dios del Mar.

    Mediterráneo, ruta de calor
    Mediterráneo, templo del sol
    Mediterráneo, noches de luz y color.
    Mediterráneo, tierra de pasión
    Mediterráneo, ruta de calor
    Mediterráneo, eterno verano al sol

  353. The man in the high castle dixo...
  354. El Gin de Mahón s'elabora per destil·lació d'alcohol etílic d'origen agrícola i baies de ginebró en alambins de coure (Juniperus communis) utilitzant com a combustible el foc directe de llenya. Els ingredients del Gin de Mahón són els següents:
    -Baies de ginebró, amb una riquesa en oli del 7 al 9 per mil
    -Alcohol etílic d'origen agrícola
    -Aigua
    Preferentment s'empren baies provinents de plantes cultivades a partir dels 800-1.000 metres per aconseguir que transmeti, al destil·lat, les millors qualitats de sabor i aroma. En l'elaboració del Gin de Mahón no es permet addicionar cap additiu, aroma o extracte. Els destil·lats presenten un grau alcohòlic d'entre el 30 i el 43%. S'evita fer líquids-base concentrats que es converteixen en el producte final per addició d'una mescla aigua-alcohol. D'aquesta manera s'eviten pèrdues i canvis en les aromes i sabors pròpies dels processos de concentració i s'aconsegueix així un millor equilibri i naturalitat. Es conserva en bótes de roure blanc, de tipus americà, per tal que agafi una mica de sabor de fusta, fins al moment de l'embotellament. La delimitació geogràfica de producció correspon a l'illa de Menorca.
    És una beguda transparent, incolora, fluida i no viscosa. Desprèn aromes intenses d'alcohol amb una clara preponderància dels components més volàtils del ginebró, detectant-se aromes d'altres grans i llavors. És seca i ardent com correspon a una beguda d'alta graduació, però a la vegada és fina, equilibrada i delicada, predominant-hi el sabor del ginebró.

  355. la virgen que es peregrina dixo...
  356. Gabarra no pero touradas sí. Vamos M.A.L.
    Pontevedra huele a meados en estas fiestas del botellón consensuado y las peñas baratas

  357. el Señor de las Hienas into the skull of a Dead Jester dixo...
  358. En la batalla, la hiena zanfogrienta. por nuestro esfuerzo atronará

  359. Hipofanías Brumarias dixo...
  360. Xu Bin is a Singapore-based, Chinese actor and MediaCorp artiste managed by NoonTalk Media. He was originally a contestant in the second season of Campus SuperStar, but later made the shift to acting and developing some weird roles for the Anglogalician Cup.

  361. Mil Milenios dixo...
  362. Xubín viaja desde las Hébridas Interiores a la Ínsula Minor. En su maleta, pendolismo, benzolismo y el salvoconducto del Main.

  363. Thor Pede Quinsling dixo...
  364. Los administradores de este blog son presonas humanas ocupadas que no pueden estar todo el día encerrados en una habitación delante de su ordenador, iluminados por una lucecita, vigilando lo que aquí se dice. Si se produce una redada como consecuencia de alguna de las opiniones que se depongan gritaremos como el inspector Renault “¡qué escándalo!, ¡qué escándalo!, hemos descubierto que aquí se insulta”, y haremos responsable directamente a su autor.

  365. Mandarin Goose dixo...
  366. Lo que comienza como un tejemaneje entre cochinos de manual, remata en un homenaje a la haute culture, con mediación del fisco

  367. Matrona y Patrona dixo...
  368. El Baby Boom solo es femenino. No es mala noticia pero veo un equipo de chicas en 15 años, bueno, peor no lo van a hacer que los gordos bravos


    Felicidades a Víctor.

  369. Jorge Alay Ladreda dixo...
  370. 2 semanas y ni 200 piontas. El globo pinchó sobrevolando Menorca, ¿dónde entierran a los supervivientes?

  371. Obstinado como un Jabalí dixo...
  372. Antes de que mi vida se convirtiera en lo que es hoy día, un ejemplo de ascetismo y virtud, quería agarrarme a mi ilusorio surrealismo de pervertido poliforme, aunque sólo fuera durante tres minutos más, como el durmiente que se afana por retener las postreras migajas de un sueño dionisiaco. El Dionisio nietzscheano atlánticofeniano me acompañó por doquier en el Mediterráneo como paciente ama de cría, y muy pronto me di cuenta de que al ama le salía un moño y de que su manga se engalanaba con un brazal con una cruz gamada. Toda la cuestión iba a engamarse, ¡perdón!, a enredarse entre los mismos que, además de chochear, ya no sabían hacer otra cosa que enredar.

  373. 0 Comentarios dixo...
  374. Hai dúas clases de persoas: as que teñen unha historia que contar cando escoitan Danny Boy e as que non

  375. Vou ó Carniceiro dixo...
  376. Os xeonllos das bestas fan promesas
    de non se quebrar endexamais,
    vellas correntes empurran a auga que nos leva
    e a vella lingua percute no padal das nosas portas
    sabendo que non poderá vingarse.
    Pedinlle á flor do toxo
    que me cantase unha canción de escarnio para o inimigo
    e soñei que o balón de rugbi entraba navegando pola ría
    e cobraba vida na forma dun groso e saboroso salmón oval.
    Seguiremos coa teima de buscar no espello a illa,
    as correntes e o camiño do salmón que alimentaron
    as nosas forzas, casitérides, coma o recordo dunha nai que nunca morre.
    Porque nacidos na estirpe da mesma viaxe ou visión dende o alto da torre,
    tamén nós somos soldados,
    invasoras,
    as bestas que chegamos dende máis aló das ondas.
    O trevo non ten cantigas para o inimigo
    E os porcos bravos non ten perdón de MAIN
    6-1

  377. If I Go I'm Goin' dixo...
  378. Isaac Xubín es el mejor escritor en gallego de la AngloCausa. Ni Willy Hipster Talibán Modernillo ni P.P Lourido con paraguas ni el loable estilo irvinewelshchesco de Aser ni, la melancolía cántabra de Xabi Campos. Isaac XII adelanta a todos pola esquerda y nos regala la entrada del verano y puede que del 2015. No es poco en este blog de talentos.

  379. Liam Neeson dixo...
  380. "La Brújula de Benito Soto" otorgado por los Amigos de Veladores de Pontevedra el 1 de abril recayó en LBQ? que si no la daban a Xubín.
    Menudo elenco de ganadores

    2011 Boris Orto
    2012 Manuel P. Lourido
    2013 Moncho Brozas
    2014 Willy Sifones
    2015 LBQ?
    para el 2016, IX o manolito Rivas

  381. Olmos Stoker de Liébana dixo...
  382. El trasvase del 2015 no ha sido el fichaje de Sergio por los stags. Ha sido el trueque LBQ? -Xubin en las guerras literarias.
    LBQ? con su prosa canadiense abisal ha pasado su bagaje de artes marciales y referencias trilladas al Vacuum Realism en tanto I:X ha pillado el punto a quemar graneros con el Quantrill Bunch.
    Solo el otoño dirá quien ha salido ganando.

  383. Portavoz en las Sombras Ctónicas del Rodillarato dixo...
  384. Buen intento |@ 190 pero no es el orden correcto de galardonados.
    Gracias por tu pionta.En breve,las cosas como son.

  385. anon stag dixo...
  386. Porquos are soundly beaten 6-1

  387. Ata os collons de aturar espanhois dixo...
  388. Touradas fora da Galiza
    Espanhois FORA DA GALIZA

    moi bo post Xubín, moi bo

  389. Julia dixo...
  390. El mejor blog que he leído en años

  391. Cisco&Miño and the indian summer dixo...
  392. Trilogía de Verano: Indiadas Main
    Parte 1: Raiders of the Lost Match
    The Main regresa a Bon este año con menos pompa y boato que en otras ocasiones dados los nefastos resultados deportivos pero escoltado por miembros fieles de la Manada y el Rodillarato. La incansable labor de purga y reconstrucción mezclada con los desmanes veraniegos no traerá nada bueno.

  393. el traje azul de Mónica dixo...
  394. Las pollas son para el verano y la becaria está haciendo un trabajo hoorible. Blog en Agosto, blog moribundo

  395. Jacobo Maíz dixo...
  396. Un cazador siente el dolor y la agonía de un ciervo antes de morir
    La agonía del porcobravismo feniano en Crookes Road la sintieron los 12 millones de seguidores que el equipo tiene repartidos por el mundo.
    Hijos de perra

  397. El Dios Erizo protege a sus encolerizados dixo...
  398. Este hombre tiene un palmo de cabeza más alto que yo… eso hay que cambiarlo. [Decapitando a un soldado insubordinado]
    Purgados los quiere el Main
    Que llegue el otoño

  399. Pero Grullo dixo...
  400. Si no doblas bien las cosas, no cierran

«A máis antiga ‹Máis antiga   1 – 200 de 323   Máis recente › A máis nova»

Publicar un comentario