header-photo

Os porcos catapultan aos seus protexidos



Como se de loxa masonica se tratara: O equipo nas illas dos cinco porcos "orixinais"( aqueles que por vez primeira desembarcaron antes de que isto se desmandara ata tomar as dimensións actuais) ven de ascender gloriosamente a Football League Two, a última das divisións profesionais da pérfida Albión (ou a primeira se miras dende enbaixo).

Por primeira vez na sua historia o Burton Albion vai ser profesional.

Agora, @s nos@s lector@s, faranse unhas preguntas, unha vez mais ¿Estes pedazos de freaks nos saen cun novo equipo? ¿Non era suficientemente bizarro (en tódalas suas acepcións) este blog? ¿A que ven todo isto?.

Lector@s tod@s (uns mais querid@s que outr@s): Burton upon Trent foi lugar inzado de delicias e ledicias para os cinco os que daremos en chamar "Os Cinco de Burton". Burton upon Trent atópase no centro de Inglaterra, apenas 50.000 habitantes, a sua riqueza proven da fabricación daquelo que nos une, a cervexa. Actualmente Coors e Marston, as maravillas de White Shield e moitas microcervexerias, fan de Burton a capital da cervexa inglesa xa dende o XVIII.Burton meceunos no seu colo, foi nosa nai durante un tempo, nos respostamos con todo o que poidemos dar, alí estivemos o lado dos "Brewers", pois non podía ser outro o sobrenome dos siareiros, xogadores e clube de Burton. Alí deixamos parte do noso corazón enterrado, agora agroma en forma de victorias.

Por todo isto Longa vida os Brewers.

Agora que xa temos as fotos que tardou por problemas tecnicos, será publicada tras dun breve traballo de photoshop (prometemos non ocultar os incipientes bandullos do cinco de Burton)

That There's Some Corner Of A Foreign Field That Is For Ever England



Tenía la mirada turbia de quien llama a gritos a la muerte desde temprana edad.
Como tantos otros de sus coterráneos viajó compulsivamente, huyendo de si mismo. Al estallar la Gran Guerra se alistó de forma entusiasta.Sus patrióticos versos merecieron halagos y reconocimientos. Pero también suscitaron burlas, mofas y parodias. La muerte no tardó en responderle. Lo hizo en Grecia, al más puro estilo Lord Byron. Él tenía 27 años. No debió molestarle lo más mínimo. Ni una cosa ni la otra.

En su ciudad natal le erigierón una estatua de gesto romántico, reducida en dimensiones pero grande en contenido.Se encuentra en el centro de una pequeña plaza ajardinada,unas yardas al norte de la Clock Tower. En el pedestal inscribieron las líneas que dan título a esta bagatela.

Entre los días 6 y 7 de Abril de 2009, Os Porcos Bravos ganamos 20 horas de nuestra vida en Rugby. Tuvimos parada y fonda en The Diamond House Hotel, sito en el número 30 de Hillmorton Road. Es la típica calle inglesa, no muy ancha, flanqueada por casas de ladrillo rojizo y setos. Su densidad de tráfico la delata como una de las principales vías de acceso y fuga del lugar. Fieles a nuestra tradición, la cojeamos de forma exhaustiva.

Las veces que fuimos dirección al centro, a la obligatoria caza de pubs, nos desperdigábamos siempre a la altura de la mundialmente famosa Rugby School. Cobramos piezas interesantes: El acogedor y espacioso "Merchant´s Inn"; el jodidamente auténtico "Squirrel Inn"; el asambleario e irónico "Seven Stars"; el hospitalario y albóndigesco Royal Oak; el siempre cerrado pero galardonado "Raglan Arms"; el estratégicamente situado "William Webb Ellis", y como no, el "Alexandra Arms", cuna del segundo deporte más famoso de Rugby.
Las veces que volviamos a la base, más desperdigados ,y más cojos si cabe, zigzagueabamos en el más resacoso de los silencios.

Excepto una vez. A la altura del número 5 de Hillmorton Road, alguien nos dijo. O tal vez lo soñamos: Sabíais que en esta casa nació Rupert Brooke.