header-photo

In My Father's Footsteps


Dicen que tu casa es aquel lugar donde, cuando vuelves, tienen que dejarte entrar.

Año 1931.Tras un azaroso periplo vital por diversos territorios de ultramar , digno de la pluma de Sergiusz Piasecki, José Estévez Pousa "O Checho", regresa a su Bon natal. A finales de ese mismo año funda, en la orilla septentrional del camino que separa Bon de Arriba de Bon de Abajo, el colmado-taberna bautizado como "Bar Pastoriza". La denominación oficial dio igual desde el principio. En el acervo popular, el nombre que arraiga está claro : "Imos O Checho".

Salto en el tiempo. Año 1966. José Estévez Estévez "O Checho II", toma las riendas del negocio familiar.

Enero de 1968. Maruja Estévez Estévez y su marido Manuel Fariña Estévez, inauguran a unos 20 metros del Pastoriza, dirección Bueu, el Bar Fariña. Ella es hija y hermana de "Os Chechos". Se repite la historia. En el acervo popular, el nombre que triunfa ni se discute:
"Imos A Maruja".

Beluso. Diciembre de 1986. A una milla de distancia por la PO-315. Ajeno a esta saga familiar pero no a la coincidencia de apellidos, Juan Martínez Estévez abre por vez primera las puertas del "Bar Rua Nova". Otra plausible apuesta por el vino y la cerveza de calidad.

Volvemos a Bon. Año 1991. Esa cosa llamada Tradición. Manuel Fariña Estévez fillo, toma las riendas del negocio familiar. La innegable receta del éxito se mantiene inalterada. Excelente comida tradicional, elaborada con los inigualables productos marítimo-terrestres de la zona.

Enero 2008. Carlos Moital se hace cargo del "Bar Pastoriza". Salta la sorpresa. No pertenece al clan de "Os Chechos". Pero para no perder la conexión patronímica que hilvana este relato, reseñar que su mujer se apellida ... Pastoriza. La gente pasa pero la calidad no se resiente.

4 de Octubre de 2008. Os Porcos Bravos and los Sheffield Stags comen mucho pero beben más en los citados bares del Checho, la Maruja, el Rua Nova. Así es como nuestra creciente mitología y esta entrañable intrahistoria biluseira, se mezclan y engrandecen mutuamente entre el atrezo de la IV Edición de la "AngloGalician Cup".

154 comentarios:

  1. Anónimo dixo...
  2. quen nos ía dicir que tras unhas simples "tasas" podería haber tanta historia.

  3. Anónimo dixo...
  4. Ardo-consúmome en desexos de coñecer Bon e compartir con Anacleto e Tom Waits vista de sol enriba da pedra filosofal á que van filosofar.
    Apertas ribadenses!

  5. Toxofachendoso dixo...
  6. En moito terreo futbolisticamente incorrecto bebes ti.
    O Nuevo( carallo)Cruce e o mellor.

  7. Replicante Roy Batty dixo...
  8. Toda aquellas cajas de Estrella Galicia en la de Rafa. Todos aquellos jias en la Lina.

  9. Toxofachendoso dixo...
  10. O Farol en Bueu.
    Alumea un feixe das nosas mellores noites con bo xantar e mellor cervexa.

  11. Kevin Arnold dixo...
  12. Ayyy cantas lembranzas de tempos pasados, que non teñen porque ser mellores, pero dende logo foron entrañables.

    Toda a zona dende Bueu ata Hio nos pertencía, sitios míticos coma o burguer bus, a Batea, o dispao, eramos os donos dese hawai, as rondas do panadeiro, os inolvidabeis partidos nos mundialitos, os goles de Koeman, as noites na Lina, os interminabeis partidos a dez goles ata que non se veia, as partidas de futbolo no Aturuxo, as postas de sol, as ostias dos da Illa, os baños na praia valeira tra-los partidos, ese mes de setembro coas festas na casa dos carriones, as máis míticas festas na outra punta da praia......

    E loga xa maduramos ( vale, máis ben pouquiño) e pasamos a ir ás tascas, o Checho, A Maruxa, Fixemonos cun nome no Novo Cruce porque outros non souberon apreciar o noso potencial, baixamos pintas e máis pintas no Farol e chimpamos chupitos no Capo coma auga.

    E en definitiva, ahí seguimos dando o callo ( e comendoos cando os poñen) nas tascas, bares e cervexerías da zona

  13. Beerbellysco dixo...
  14. Guía de furanchos,tabernas,chiringos y bares del Morrazo ya !

  15. John Ford dixo...
  16. He Vuelto.
    Tendo que darle una vuelta de tuerca a esta entrada. No me convence mucho, la verdad sea escrita.
    Pero aparte del aroma de nostalgia que detecto y que me encanta, dos cosas.
    "Beerbellysco". Amigo o amiga corsario o corsaria, tendrás tu guía.O eso espero.
    " Kevin Arnold". Aplauso foquita con un little matiz.Toda a zona dende Bueu ata Hio siempre nos pertenecerá.
    Porque fuimos, somos y seremos los mejores

  17. John Milton dixo...
  18. Cada verán coido o mesmo.Vai a
    se-lo derradeiro.
    Pero aí continuades.
    Sorrindo.
    Xogando o futbol ata que é entre lusco e fusco, nadando nas limpas augas e bebendo, bebendo,bebendo moito nos cochos chiringos praieiros.
    O non ó aturo máis.
    Pero hoxe estou de boas.Tedes outros corenta anos maís o asi.
    Eu podo agardar.
    De feito teño todala eternidade para facelo.
    Sempre hai tempo para dictar O Paraíso Perdido II.

  19. Marechal Pero dixo...
  20. Teño os collons de gravata.Pensaba ir pra Bon, ponerlle faciana os vosos alcumes é invitarvos a unhas cervexas pero agora non sei.Non vaia ser o demo

  21. Toxofachendoso dixo...
  22. "Taberna La Viuda" o mais cómodo pra min "Baiuca A Viúva" é imprescindible en calquera troula ou anque soamente sexa pra tomar un bo viño

  23. Willy S. dixo...
  24. Lembro que eu coñecín a eternidade. Duraba o que un partido de fútbol. Tamén coñecín a vida. Duraba o que un verán enteiro. E lembro que houbo un tempo no que un puña unha toalla na praia e pronto había cinco persoas arredor coas que botar unhas risas ou estar calado durante as horas larguisimas do medio día, co areal de Bon deserto, como posto alí por vez primeira para nós, petrificados pola calor das dúas da tarde, escoitando ondas e sentindo a temperatura da area na pel como algo vivo que te invadía. Lembro uns anos de veráns interminables con días de mil horas e noites nas que esperar a chegada do abrente mirando para a escuridade estrelada boca arriba no frío da praia, escoitando ondas.

    Lembro escoitar tantas ondas tantos veráns infinitos.

    Lembro unha época na que estaba vivo. Creo que xa fai tempo que non.

  25. Moucho dixo...
  26. Singing Those Were The Days a rainy sunset in Memory Lane
    Spleen about the cheese and chips at Rafa´s Inn
    Dozens of Galician Star under a starry night in Bon
    Booze culture in The Rúa Nova
    ( Beluso) supporting England,hating the landlond´s team

    Memory Lane. So sad.So beautiful

  27. O Raposo Pousafoles dixo...
  28. Outro siñal dos ceos é o novo furancho ecoloxico e correcto en Cabo Udra. A beira da Aula da Natureza, mentras os raparigos ensinan o que é una arao o unha bolboreta dan una grolo a sua primeira cervexa

  29. El Filibustero De OJos Grises Del Destino dixo...
  30. En mis singladuras por la Ría de Aldan suelo refugiarme en la posada semiclandestina de la Playa De Lagos. Si atraco en vuestra playa natal dedico unas oraciones por la extinta tasca de Rafa y busco magro consuelo en el Rincón De Pichu. Proa hacia el puerto ballenero disfruto del solaz de perseguir posaderas en las tabernas de Area Cova
    Tierra adentro me aventuro al Checho y a La Maruja. Pescado como Dios manda e irreductibles en la fe blanca a pesar del temporal azulgrana que nos azota

  31. Michelin con cinco estrellas dixo...
  32. Se queredes unha boa sesion vermouth, unha boa pinta da nosa estrella e unhos pinchos xenerosos, todo acompañado có partido de futbol que corresponda na gran tv de plasma, non o dubidedes, o voso sitio é O Novo Cruce.

    Se o que queredes é tomar unha deliciosa tapa de pulpo da ría, ben misturada con unha cunca de viño, tedes que visitar o Checho maila Maruxa.

    Se buscades comer ben e a bó prezo, logo tendes que probar a couciña caseira da Malita en Cabalo.

  33. Michelin pero xa con seis estrellas dixo...
  34. E logo teño nos meus apuntes algún lugar máis de cando pasín por aquela zoa.

    O seguinte está xa descatalogado, unha magoa porque o sitio era bonito e a comida moi boa tamen. se cadra o servizo nunca me agradou demasiado. A Casa Arturo

    A parrillada Canas sempre é un fixo se o que buscas é churrasco. A cantidade das suas racions é tan bó indicativo da crise coma a bolsa, anque dun xeito diferente.
    Se baixan é que vai ben a cousa, pero miñanaiquerida, coma vaia mal o choio hai que voltar a encher os pratos.

    O Novo avenida é o máis parecido a un pub inglés na zoa. Cunha amprisima selección de partidos de futbol durante todo o fin de semana, é un bó sitio para tomar ese chupiño de whisky ou Licor Café despois dunha boa enchenta.
    Tamén recomendado para tomar unha boa cervexa a mediatarde

  35. beerbellysco dixo...
  36. Mis plegarias han sido atendidas por segunda vez en una semana.Voy a tener que resignarme a tener éxito.Se lo dedico a todos los ateos que me consta sois legión en este blog

  37. baribal dixo...
  38. Y z'ont des Donuts, aussi??

  39. Discepolín dixo...
  40. Así que esta es la esquina a la que acuden las almas muertas a llorar por un tiempo que no volverá, por las huellas borradas por la marea de la vida en la playa de Bon, por la añoranza del sudor y la sangre derramada en el estadio Francisco Méndez García, por todos los ortos y ocasos, por todas las cajas de Estrella Galicia bebidas.Me encanta.Un minuto de silencio por todos los chiringos desaparecidos y otro porque estamos nadando entre las cenizas de todos los puentes que hemos quemado.Me voy a comer marisco a y beber albariño a esgalla A Centoleira mientras pienso en todo esto.

  41. Toxofachendoso dixo...
  42. Xustiza para o Novo Cruce Xa !!!
    Pinchos cules e amabilidade.Unha forteza en terra inimiga.

  43. John Ford dixo...
  44. Leve maquillaje que me convence un poco más.
    De acuerdo con el compositor y letrista de tangos en casi todo.
    De acuerdo en casi,casi todocon Michelin que ya se merece una séptima estrella.
    Que cojones. De acuerdo en todo con los veintiún post anteriores y con los que vendrán.Bueno, igual con los futuros, no.

  45. Pepinho Tula dixo...
  46. La literatura hagiográfica siempre estuvo de moda, desde antes del imbécil de Tito Livio;es una cosa que encanta al dueño de este blog, ese del parche en el ojo y el gato con sobrepeso; es como una variante de esa cosa del Imperio y tal...
    ¿Nadie huele a los citroneros de la calle Marín a kilómetros de distancia? ¿Son palacios esos tugurios de ladrillo y antena parabólica? ¿Los kilómetros de costa salvados por el talante cacicoso del catalán de las latas de sardinas eran pura filantropía?
    Llamemos Chanel nº5 a la bosta y quedémonos tan tranquilos.

  47. Edward Boscawen dixo...
  48. Vale reconozco que no he leido todos los post en profundidad que no conozco todos esos... ¿oasis? de galeguidade y seltismo del que hablais pero creo no haber hallado al ``canas´´ entre vuestras preferencias cuando para mi al menos se merece un sitio en mi corazon y otro en mi estomago.

    VAMOS PONTEVEDRIÑA MECAGOENDIOS

  49. Edward Boscawen dixo...
  50. des`pues de leer al señor Michelin solo puedo decir ZAS EN TODA LA BOCA

  51. Niputas dixo...
  52. Marchade para as ISLANDS fillos de puta que eiquí non hay sitio para todos lacazans do carallo....so me faltaba ter que facer cola na miña terra para comer ou beber

  53. Eric Theodore Cartman dixo...
  54. A Vuecencia Ilustrísima Señor Tula.
    Voy a intentar transcribir desde mi humildad, los maullidos de mi amo,el Honorable Coffee.
    Ahí va: No tiene sobrepeso es ancho de huesos Bon mola porque allí cazó un albatros en la terraza del clan Su bar favorito es el Nuevo Cruce o New Cross porque allí tienen un pájaro grande que va a ser su próxima víctima Su otro bar favorito es La Maruja porque tiene un pescado muy rico porque el amo de mi amo el del parche nunca lo lleva Ahora lo tenemos que dejar porque es su hora de flexiones y tiene que pensar su nuevo plan de entrenamiento para Os Porcos Bravos
    Un cordial saludo.

  55. Kongre dixo...
  56. A falta de Faro bebo no Farol
    Cerca del Faro como en Casa Checho

  57. niputas dixo...
  58. El Rua Nova:
    Por el vino, por futbol televisado a todas horas, por estar orgulloso de ser del mejor equipo del siglo XX,por los chupitos y porque le jode a Toxofachendoso

  59. Baron Corvo dixo...
  60. ¿ Endexamais berraches no Aturuxo ?
    O mellor garito de Bueu.

  61. O Raposo Pousafoles dixo...
  62. O fin de seman trouxo unha boa nova. Casa Arturo, mais coñecido entre nos coma "A Corte" volve a estar aberto.Agardo con certa inquietude a magnitude do xiro dos novos donos en cotexo cos precedentes que manexamos.

  63. Toxofachendoso dixo...
  64. A vosa " Corte" volve a estar aberta "Pousafoles" pero os terreos futbolisticamente incorrecto medraron nun mais. Sempre quedara O Novo Cruce.Xustiza Xa!

  65. Robert James "Bob" Fitzsimmons dixo...
  66. Os recomiendo unas pintas de Bragget de la local The Blue Anchor Brewery

  67. Ben-Cho-Shey dixo...
  68. Voy a hacer un Wilfred Owen. Me perdí ¿ Bueu y Helston estan hermanadas? ¿ Es un tema de Paises Celtas ?.
    Por las veces que fui a Bueu: A Centoleira, Restaurante Estrella e O Farol.

  69. O Fento Fedorento dixo...
  70. La juventud no es un tiempo de la vida, es un estado del espíritu. (Mateo Alemán)

    Poco más que rascar en esta entrada. Creo que ya esta dicho todo.
    El pulpo de casa Checho (island) y O Novo Cruce rules

  71. Replicante Roy Batty dixo...
  72. Todo aquel metal ochentero de peluquería en las fiestas carrionas.Todas aquellas cajas de Estrella Galicia en la de Lina.¿Qué le fueron sino lloros?
    ¿Qué fueron sino pesares
    al dejar?

  73. O Raposo Pousafoles dixo...
  74. Na fronteira entre Cangas e Bueu polo Alto Da Portela atopamo-lo Furancho de San Cosme. Especialidade en Galician breakfast con albariño da casa e tapa de callos. A magoa é o seu curto percorrido anual. Dende primeiros de maio ata derradeiros de Xuño.

  75. Ceboliño dixo...
  76. Ahora entendemos como coto de comida a Praia de Beluso: Bar Clio, Bar Peixoto ( un clásico a reinvidicar)
    Restaurante Praia ( A Rubia de toda la vida para entendernos)con sus almejas con fabas de plato estrella ( Galicia) y la joya de la corona, A Centoleira.

  77. William Blake dixo...
  78. El rugir de los leones, el aullido de los lobos,
    el oleaje furioso del mar huracanado,las puestas de sol en Bon y la espada
    destructora son porciones de la eternidad demasiado
    grandes para que las aprecie el ojo humano.
    Unos chipirones en la Maruja y unas pintas con jamón en el Nuevo Cruce para acompañar.

  79. O Gaiteiro Tolo dixo...
  80. Na terraza da Maruxa ó lusquefusque cunha estrela Galiza na man é media ducia na mesa.

  81. Checho dixo...
  82. Polbo no Checho.
    No Checho de Bon e no Checho das Ons.
    Os demais son sucedáneos.

  83. Toxofachendoso dixo...
  84. Non podemos esquece-lo clásico Bar "O’Lambedeiro do Viño" que é un dos mellores,mais antigos (Dende 1973) e enxebres locais de viños e tapas da vila mariñeira de Bueu.

  85. Crom dixo...
  86. Desde la terraza de la Maruja la contemplo.
    Es una tierra sombría que parece contener todas las olas,las nubes y los sueños que huyen del sol.Con ramas desnudas que crujen bajo solitarios vientos.Con la presencia de oscuros y melancólicos bosques que la pálida luz se ve incapaz de iluminar.
    La llaman Bon,tierra de oscuridad y noche profunda.
    Pido otra Estrella Galicia.
    Desde la terraza de la Maruja la contemplo.

  87. El Caminante dixo...
  88. Mientras unos presumen de sus millas de oro,nosotros disfrutamos de las míticas " 2 Yardas de Asfalto" de Bon,entre el injustamente olvidado Bar Casa Pereira - El mejor pescado de la zona- y la Maruja.En medio queda el Bar Pastoriza -O Checho de toda la vida-.No necesitamos más.

  89. Johan D Cangas dixo...
  90. Inxerir un Martin Codax preto de San Mamede Do Mar, ben sexa no Checho, ben sexa na Maruxa,xustifica unha cantiga.

  91. El Paseante Diletante dixo...
  92. Caminante no hay camino se hace camino al contar.Me gusta la denominación pero en todo caso son las míticas "20 Yardas De Asfalto" si llegan.Las 15 sería un bautismo más ajustado a derecho y costumbre.
    Orden de méritos culinarios: Pereira,Maruja, Checho.

  93. Bon.James Bon. dixo...
  94. Reflexiones limitadas al ámbito geográfico de Bon y Beluso.
    Primera Entrega.
    Los caídos en combate e inolvidables chiringos de Lina y de Rafa.Sobran las palabras.Urge una resurreción de estos lugares.
    A menor escala echamos en falta "Casa Arturo" en su anterior versión melenuda enfurruñada de sirvase usted mismo y estabilidad en el pocas veces reconocido en su justa medida " Roca Viva". Tanto cierre despista a uno.

  95. Bon.James Bon. dixo...
  96. Reflexiones limitadas al ámbito geográfico de Bon y Beluso.
    Segunda Entrega.
    Los olvidados. Los desarraigados.Los ignorados en casí todas los comentarios.
    Clama al cielo la ausencia sistemática de "Casa Pereira ".Cierto es que el trato hostil que a veces dispensan irrita.Cierto es que la cocina compensa. Menos flagrante resulta las omisiones de
    " O´Couto".Necesaria en su faceta de panadería y para los desayunos. Su oferta cervecera merece mejor suerte pero la modernidad en general no va con nosotros.
    La actual versión de "Casa Arturo" o " la Corte" como insiste sin éxito el del parche que va en un Ford pide a su vez más oportunidades.El sitio cuando menos las justifica.
    Sorprende la escasísima o nula mención a los dos chiringos actuales. El de "Pichu" pide a gritos mayor presencia mediática.El de " Papi& Mami" un traspaso.O en su defecto una camarera.

  97. Bon. James Bon. dixo...
  98. Reflexiones limitadas al ámbito geográfico de Bon y Beluso.
    Tercera Entrega.
    Los imprescindibles.El cuarteto del pulpo y zumo de cebada. Las dos primeras cosas son obligadas en "La Maruja" y en el "Checho". No se si estan en dos, 15 o 20 yardas de asfalto.Huele a etiqueta forzada .Pero son cita obligada.Cuentan con respaldo masivo entre los comentaristas.No me entretengo.
    El "Nuevo Cruce o la de Fran".Valor seguro.Futbol, pincho de jamón y trato exquisito.Y para los que no son del Real Madrid el unico refugio en el entorno de estos cuatro.
    El "Rua Nova o la de Juan". El capocannoniere en su oferta de vinos y cervezas comparado a todos los mencionados en esta trilogia de entradas.En su debe mencionar que puedes acabar exhausto de tanto deporte o discrepar de algunas de sus veleidades musicales.

  99. Eric Theodore Cartman dixo...
  100. Hace poco estuve de cervezas portuguesas con el amito de mi amito.Fue en el tugurio playero de Mami& Papi donde no hay servicio de mesas pero si del otro.Le pregunté que había sido de la placa " This Is Bon" que recibía a extraños y propios en el campo Francisco Méndez García, más conocido como "The Pines".Tuvimos que sacarlo, me dijo. "Acojonoba demasiado a nuestros rivales"

  101. José María Trelles y Jarén dixo...
  102. Ola. Eu tamén estiven alí. Fun un dos descamisados que xogaron contra a tropa británica vestida de vermello. Neses partidos nos que Willy sitúa a eternidade. Perdemos, claro (levaba na miña equipa a canteiráns do Real madrid). Mais comprobei o brillo da noite sobre as cantigas de Meendinho e Joám de Cangas. Non me importará volver ao Checho para ver na Galega a final da Champions do Bernabeu. Culé como son será mellor que ler ao día seguinte o Marca, o As e demais portavoces dos Ultrasur, que diría FMB. A vida abanéase, acontece, sorrí nestes pequenos detalles. Cómpre cuspir na ribeira da praia o pasado e a melancolía, e vivir, vivir. Red rose, proud rose, sad rose. Eu tamén tiven unha entre as mans. Como un This is Bon soterrado baixo a pel.

  103. Shanks dixo...
  104. About the "This is Bon" plaque:
    "It's there to remind our Bonians who they're playing for, and to remind the opposition who they're playing against."
    By the way, Checho is my local pub. Top Boozer with own wine and his well-known "Fair style octopus"

  105. Captain James Hook dixo...
  106. ¡Al recreo!. Que ya estan reuniendose aquí los aquejados de Bon por The Peter Pan Syndrome.A contar batallitas a algún chiringo desaparecido de esos que provocan lágrimas de cocodrilo.

  107. Jean Des Esseintes dixo...
  108. The Pine o The Pines Road.Suena bien.Suena mítico. Pero ofrezco alternativas desde la modestia: Nocello´s Grave, Irregular Ground;Bury My Wounded Xeonllo At Bon Hart Lane;Ball To The Beach o Cortad La Grass De Una Puta Vez.
    De nada.

  109. Ossian dixo...
  110. Las Sagas que recuerdan nuestras gestas en Bon,las que narramos mientras crepita la leña en la fogata, se antojan imprescindibles.Pero no debemos quedarnos a vivir en ellas.Son lo que son, estan para lo que estan.

    Vivimos un presente espléndido.Lo disfrutamos.Con una cerveza en una mano y una bayoneta en la otra.

    Se dibuja un futuro esperanzador. Las nuevas hornadas de jabatos,educadas en nuestros valores eternos,se encargarán de ello.Nosotros centenarios de tantas batallas lo celebraremos en A Centoleira.

  111. El enamorado de la Osa Mayor dixo...
  112. La canónica Ruta Piasecki se recorre un día cualquiera de la primera semana de Octubre de cada año desde 2006.Se recomienda ir de negro, "empalmado" y llevar abundante provisión de fentos en los bolsillos.
    Se sale de Bon,siempre a las 10.47de la mañana.Se patea hasta Bueu donde la primera parada es la Taberna a Viuda ( Carlsberg y pincho del día). Luego en orden estricto cerveza en"O’Lambedeiro do Viño",Estrella en " Rosa De Los Vientos" y enfilamos hacia la praia de Beluso y allí caen cerveza en "O Peixoto" y pinta en " A Centoleira".Dejamos atrás el puerto de Beluso y cuesta mediante llegamos " O Noso Bar" de Cabalo. Otra Estrella Galicia. Nos comemos la Recta do Peón, llegamos al Rua Nova - me apropio lo de capocannoniere- donde se pide cerveza de importación. Prosegimos hasta el New Cross de Fran donde se pide carolino de cerveza acompañado de pincho. Despedimos Beluso en Casa Arturo.Cerveza y pincho.
    Bajamos a la PO-315 y encaminamos nuestros ,ya vacilantes, pasos a la Maruja.Estrella y pincho.Luego al vecino Checho.Estrella.Atravesamos las 20 yardas de asfalto-otra apropiación-y acabamos en Casa Pereira. Cerveza y pincho si hay suerte.
    Nos quedan casi dos kilometros hasta volver al punto de partida. Descendemos mientras pensamos en el baño que nos vamos a dar.
    Sencillo.

  113. Bon Scott dixo...
  114. Once upon a time there was a BEACH
    Where we used to raise a pint or TEN
    Remember how we laughed away the hours
    And dreamed of all the great things we would do

    Those were the days my friend
    We thought they'd never end
    We'd sing and play football forever and a day
    We'd live the life we choose
    We'd fight and never lose
    For we were young and sure to have our way.
    La la la la...
    Those were the days, oh yes those were the days

    Then the busy years went rushing by us
    We lost our starry notions on the way
    If by chance I'd see yours in the chiringuito
    We'd smile at one another and we'd say

    Those were the days my friend
    We thought they'd never end
    We'd sing and play basket and ping-pong forever and a day
    We'd live the life we choose
    We'd fight and never lose
    For we were young and sure to have our way.
    La la la la...
    Those were the days, oh yes those were the days

    Just tonight I stood before the furancho
    Nothing seemed the way it used to be
    In the glass I saw a strange reflection
    Was that lonely bonian really me

    Those were the days my friend
    We thought they'd never end
    We'd sing and taking WAVES forever and a day
    We'd live the life we choose
    We'd fight and never lose
    For we were young and sure to have our way.
    La la la la...
    Those were the days, oh yes those were the days

    Through the door there came familiar laughter
    I saw your faces and heard yours call my name
    Oh my friend we're OLDER but no WISER
    For in our hearts the dreams are still the same

    Those were the days my friend
    We thought they'd never end
    We'd sing and making comandos forever and a day
    We'd live the life we choose
    We'd fight and never lose
    For we were young and sure to have our way.
    La la la la...
    Those were the days, oh yes those were the days

  115. Bon Jovi dixo...
  116. Premio al ingenio, talento y originalidad para los nombres,motes,nicknames.Repasemos.
    Tenemos aqui a Charles Bonson, James Bon, Bon Scott.
    Pero hay que ser más agradecido con la memoria histórica que yo os ponía la música en las fiestas de los Carriones, allá en los 80.
    No os avergoncéis. No me neguéis.Nunca digáis adios.

  117. Odiseo dixo...
  118. Si voy a acabar en una caja de pino.Si mi último traje va a ser de esta madera.Cuando el cuerpo me pida tierra.Cuando añore el mar de Bon. Habré conocido ya la eternidad en un partido de futbol en The Pines.
    Habrá merecido la pena.

  119. Bon Vivant dixo...
  120. Reseña personal.
    Lo que más recuerdo del campo innominado de Bon son sus peligros.La posibilidad de quedarse sordo por culpa de uno de los habitules del Blog era altísima.La posibilidad de no esquivar a tiempo un pino, una raíz,una guadaña y joderse un tobillo era altísima.La posibilidad de acabar con el cuerpo enrojecido por la procesionaria era altísima. La posibilidad de estamparte contra un poste cuadrado de esos que llamabamos palos era altísima.La posibilidad de morirte deshidratado en una temporada de 50partidos a diez goles en poco más dos meses era altísima. La posibilidad que la cosa empezase como fútbol y acabase como boxeo era altísima.La posibilidad que el tercer tiempo en los chiringos de Rafa o la Lina acabase estrellado era altisíma.
    Pero a pesar de todo me lo pasé como nunca.
    Voto por ponerle al campo,cielos esa banda marcada por una decrépita viña,ese fondo que era la playa, ese vestuario que era el mar, " Os Pinos" y dejarse de anglicismos de una puta vez.

  121. PIRANHA dixo...
  122. Bon jovi me puedes comer lo que tú ya sabes y sueles comer.............

    Hay que ser bien bien bien desagradecido para no hacer refefencia a la mítica banda de rock n´bon por excelencia. "VERGA DURA"

    Sus letras sencillas y directas son la mejor crónica de una época.

    Copmo olvidarnos de la mítica "LA BALADA DE LINA" que rezaba tal que así:
    Ya hicimos una sobre ramón
    Pero Lina mola un montón
    Hablemos de ella

    Sus tortillas no están nada mal
    Pero aunque tiene una cara fatal
    Tiene un “cuerpaso”

    Un día fue y comprobó
    Que se la jugaba con los phoskitos
    Compró condones y se folló
    A todo dios
    Mi venganza esta cerca y comprenderás
    Que te mereces un castigo
    Un comando te haré
    El chiringuito te derribaré
    El chiringuita te derribaré

    Y no podemos olvidar´el sin duda, hinmo de una época que pervive en el recuerdo de los míticos y pioneros borrachos de la zona, RAMONCITO:

    El rey de los chiringos fue ramón
    Su base era en area bon
    Era poco espabilado
    Todos lo habían notado
    Y le jodían los phoskitos granel

    Un día después de la “sena”
    Ramoncito se puso a meditar
    Mi sitio ya no es este
    Yo me marcho hacia el oeste
    E instaló su chiringo en la ciudad

    Ramoncito deja que te joda
    Un phoskito o una gominota
    Esto es un “sirculo visioso”
    No nos dejes con rodas el seboso

    Instaló su chiringo en poco tiempo
    Al principio mucho no vendió
    Con su mente analítica destacó en su profesión
    Y llegó a vender un montón

    En la bolsa se batieron varios records
    El chiringo triplicaba su valor
    Pero tanta alegría terminó en un buen día
    El chiringo fue arrasado por un camión

    Ramoncito deja que te joda
    Un phoskito o una gominola
    Esto es un “sirculo visioso”
    No nos dejes con rodas el seboso


    Hay otras que tal vez más adelante podamos compartir.

    Lo común a todas ellas es la base musical de LOS NIKIS, que marcaron otra de las épocas de los de bon de abaixo.

    Ay si Teddy Bautista o Ramoncín tuvieran acceso a cierta grabación que aún conservo........nin aforrando toda a vida podería pagar

  123. John Ford dixo...
  124. Gracias Piranha.
    Verga Dura.Mítico grupo de rock de sótano.Nunca mejor escrito. Banda sonora inolvidable de varios veranos.Es un ejercicio de justicia histórica recuperar esta letras que marcaron a una generación.Y un honor para el Blog ser el sitio donde se recopilan por primera vez sus éxitos.
    Darle su mérito al chiringo de Lina como fuente inagotable de anécdotas y escenario de tantos episodios etílicos

  125. Anónimo dixo...
  126. Ninguén se lembra de Ángel e a súa moza loira pola que todos debecimos? Coido que vos aínda non deixarades os cueiros. E o mozo afogado na praia?, e o intento de reanimación do voso curmán o seu primeiro morto e a moza loira consolándoo....ayyyy!

    Nexus

  127. Bom Bon dixo...
  128. Ángel viene a ser el rey escorpión de los chiringos de Bon, el protochiringo con sus desquiciadas ubicaciones en medio de la playa.Pero cierto es que hasta ahora era el gran olvidado de esta sinfonía de nostalgia y conviene recuperarlo.Peaje cronológico que paga como el extinto atractivo de la loira, ahora una figura habitual en el Rua Nova del capocannoniere y otrora dada al alemán.
    Sobre los desnudos y los muertos en Bon a mí me sale una media docena de ahogados.Suficientes.

  129. A Pantasma dixo...
  130. Cando ollas voar a derradeira escribenta paponegra do veran.Cando o sol ameaza con refuxiarse alen das Illas Ons ata o vindeiro veran.Cando xa estamos en outono é tempo de coñecer A Cova do Trasno. Oito estrelas chegan dabondo en Cabo Udra.
    Cando algunhas novidades non son necesarias.

  131. El Letrista De Polla Tiesa dixo...
  132. Hará unos veinte años estuve con mi grupo de punk rock radical de gira por el Morrazo.La llamamos
    " De morros con Polla Tiesa por O Morrazo".Fue un gran éxito de público y crítica.Descargamos nuestra furia sónica en cuatro bolos. Los tres primeros, en el Aturuxo de Bueu, en la Competensia de Cangas y en el restaurante de Xil Rios en Moaña fueron la caña.El último fue la hostia. Tocamos de teloneros de los héroes locales " Verga Dura " en el jardin de Suko ( Bon) delante de una treintena de fieles.Mucho metalero chungo pero buen rollo.Los Verga Dura a pesar de su fama y que nos empequeñecian y superaban musicalmente estuvieron de colegeo con nosotros. Hasta tocaron dos de nuestros himnos
    " Patxi y Nekane se enrollan en la kale borroka" y " Flogging a Dead Horse".La cerveza la sumistraba gratis un chiringo cercano.Después de aquello perdimos el contacto. Hasta ahora.Espero que este primer reencuentro con el público tras tanto silencio musical sea la primera señal de una posible vuelta a los escenarios de tan señalada banda de rock underground.
    Anarquía y cerveza fría.

  133. Joker dixo...
  134. Vuelve Verga Dura, vuelve el Birra´s Klav,vuelve la nostalgia por delante y por detrás,
    Volverán los oscuros cuervos
    en tu balcón sus nidos a colgar,
    y otra vez con el ala a sus cristales,
    jugando llamarán;
    pero aquellos que el vuelo refrenaban
    tu hermosura y mi dicha al contemplar;
    aquellos que aprendieron nuestros nombres,mientras potabamos en Bon
    esos... ¡no volverán!

  135. K. Lamidad. dixo...
  136. Partido en el patatal conocido como The Pines.El próximo verano. Gordos Marzos contra Birrias Cans. Los que tengan duplicidad de contratos juegan una parte en cada equipo.Tiempos de 4 minutos por eso que el parcheado llama kilos de talento y evitar bajas prematuras. El equipo perdedor se ahoga voluntariamente mientras suena música de Poison.Todos contentos.

  137. Élme Ben dixo...
  138. El mejor watering hole de Bon de tres años para acá indudablemente es la mesa de plátano de los Méndez con su grifo grifonero. Excelentes vistas, mejores pintxos y baralle garantizado acerca de cualquier tema. Voto por denominarlo "The Fat Cat" o para no herir sensibilidades nacionales " O Gato Groso".

  139. Túzaro dixo...
  140. O Micho Bolechas é a miña proposta pra o furancho bananeiro dos Brea.Un nome fero e axeitado dada a sua proximidade as esqueiras onde ollaban os túzaros e as viúvas do futbol os partidos no The Pines

  141. Uatu dixo...
  142. Recuerdo los graves enfrentamientos de los 80´s y
    90´s en las escaleras de Bon que hacia de grada a The Pines. El único sitio para beber era un pozo blanco que estaba fatalmente localizado al fondo de dichas escaleras.Allí se producían todos los conatos de agresión y luego empezaban las hostias.Fueron los peores años del Hooliganismo en Bon .Motivo de varias sanciones ejemplarizantes por parte del International Morrazo Futebol Board
    y foco de rencillas aún por resolver pacificamente.Mejor que el partido Birrias contra Gordos se haga en este fondo y que gane el más malo.

  143. F.R.A. dixo...
  144. Por justicia,el mal llamado furancho debería llamarse Felix the Cat Corner que para eso se lo curró quien se lo curró y porque tiene que mantenersealgo relacionado con los gatos.

  145. Breogán dixo...
  146. Con dous collons e unha geada. "O Jato Jordo" que é o axeitado na zona. O mellor nome e a mellor cervexa pra bancada con mellores vistas de " Os Piñeiros".

  147. Dirty Harry dixo...
  148. Para el ¿ campo ? de futbol escojo el nombre de Los Pinos.Basta de emplear idiomas minoritarios como el gallego y el inglés.
    Para la mesa de plátano voto por The Napoleón porque Bon aparte no hay mejor ni más barato Biergartenverordnung .

  149. Palamedes dixo...
  150. ¿ Que era ese punto ácido en el tiempo al que llamaban Bon?
    Banda sonora de Verga Dura para los partidos en The Pines. Tenía que acabarse y se acabó.Ahora toca otra época. Ni mejor ni peor. Distinta. Sigue jugandose al futebol nos Piñeiros, siguen rompiendo las olas en la playa de Bon.Nosotros, los de entonces, ya no somos los mismos.

  151. John Ford dixo...
  152. El ínclito Willy Sifones sacó esta fotografía en Septiembre de 1992.
    Pertenece a su serie experimental en blanco y negro de principios de los noventa titulada " Rocas Inmunes al Oleaje de la Vida".
    Fue aquel un septiembre pródigo en Tequila Viuda de Romero, lecturas de Lowry y música de Franz Peter Schubert´. Un mes normal para nuestros parámetros de entonces. Las siluetas que aparecen en la instantánea pertenecen a miembros inidentificables de los Songoku Fakkers

  153. Bonian since 19.. dixo...
  154. No es que sea un prodigio de técnica o calidad pero me gusta la foto. Tiene algo intemporal que engancha.
    Acabado el tiempo de halagos llega el de las respuestas. Los llamados Songoku Fakkers- Que mal estas J.F.- que se adivinan son -fácil-los 3 cerditos o porquiños entrenando en las olas
    -hilarantes espartanos- para ser Birras,más tarde Porcos, mañana vete a saber o alcoholicos conocidos.

  155. Andrei Friedmann dixo...
  156. Tuve el privilegio de admirar la retrospectiva de Willy en El Museo de la Fotografía (FOAM) de Amsterdam una año que fui a comprar unas cosas a esa ciudad. Pero al parcheado le falla la memoria tanto como el estilo narrativo.La exposición se llamaba "Sirenas " y esta es la foto estrella por motivos obvios.
    Ahora se podría decir para que quede politicamente correcto que fue tomada desde The Pines por un ínclito bonian y todos contentos.

  157. El Martillo De Herejes dixo...
  158. El tugurio costero de los boniatos debe llamarse The Saracens Head.
    El campo de futbol de los boniatos debe llamarse The Saracens Head.
    Los movimientos culturales "Songoku Fakkers & Birras Klav" pasan a denominarse The Saracens Head.
    A la caza.

  159. Pat Hobby dixo...
  160. Y así seguimos adelante en Bon, botes contra la corriente,siluetas contra el oleaje,empujados incesantemente hacia el pasado

  161. Pollito Zalamero dixo...
  162. Los Songokku Fakkers fueron el raposo de un sólo verano.Moras arrancadas en alguna mina de nombre compuesto.Duraron menos que una caja de cerveza en la Lina, que el silencio en un partido del Estadio nacional Francisco Méndez García o que la promesa de seguiremos siendo novios cuando se acabe el verano.Pero su influencia en los circulos más radicales del "Kolchoneting" durara para siempre.

  163. Jacob Kurtzberg dixo...
  164. Snuff said ¡¡¡¡¡¡

  165. Songoku Fakkers II dixo...
  166. Breve ensayo de ciencia-ficción:
    "Un día normal en el Bon de los noventa. Partido matinal de futbol en The Pines sin incidentes, baño al estilo kolchoneting, comida con tequila, tertulia literaria de café y puro,otro baño y paseo por la rocas para ver la bellísima puesta de sol. Cena de gala en Willy´s Manor donde nos obsequiaban con un concierto de musica clásica cada noche. Mas tertulia al sereno y a dormir"
    ¡Venga ya ! Se os esta yendo mucho.
    Es peligroso.

  167. Ορφέυς dixo...
  168. Conmovido, ligero de equipaje, casi desnudo, como los hijos de la mar.Aventuro que los tres tritones son Willy, f.m y Boro Man que es el más corpulento. Que la foto la sacó una sirena agonizante por culpa del tequila.
    Sonaba "La Muerte y la Doncella" en versión Verga Dura y alguien se despertó en un pub de Sheffield años más tarde,conmovido, ligero de equipaje, casi desnudo, como los hijos de la mar

  169. Francis Albert Sinatra dixo...
  170. El bramido del mar y el aullido del mar son voces diferentes que con frecuencia se oyen juntas: el lamento de las colchonetas,la amenaza y caricia de las olas que rompen sobre el agua, son las voces del mar.El mar tiene muchas voces,muchos dioses y muchas voces.
    Inconcebible un tiempo sin mar en la mirada. Inconcebible un tiempo sin Bon en la mirada.

  171. Bon Ito dixo...
  172. Vengo en son de paz.
    A la pregunta ¿ Que nombre debe tener el Biergartenverordnung de Bon?
    Respondo :O Curruncho Do Birras Bravo.Con una señal típica de pub inglés que tenga un gato gordo bebiendo una pinta.
    Todos contentos.

  173. El ültimo Estornino Del Otoño dixo...
  174. "Bon Biergartenverordnung Fette Hauskatze"
    Me desternillo pensando como van a pronunciar algunos este nombre.
    Por cierto. La foto de Willy es muy buena. Sombras, nada más.

  175. Castaway dixo...
  176. El el viento y todo lo que arrastra consigo. Trae el amargo y fiero frío del Océano Atlántico, trae ese olor del que nunca te podrás desprender.Trae los recuerdos. Por muchas millas de distancia que pongas por medio, por lejos que huyas,siempre volverás aquí porque nunca te has ido.
    Siempre volverás a Bon.

  177. Madia leva dixo...
  178. Bon, Alfa , alfalfa y omega de todos nuestros anhelos,pánicos y desidias.
    Bon como terreno nunca explorado ni explotado del todo ante el miedo de la respuesta negativa definitiva.
    Bon, que nace donde a nosotros nos sales de los cojones y nos acompaña al morir.
    Bon, nunca tres letras explicaron tanto.
    Bon, pijama en la playa, bikini en la cama donde el susurro del mar es tu única sábana.
    Bon, cerveza en la arena y agua fría como recompensa.
    Bon, si no importases, sobraria este cuarteto.
    Orto y ocaso.
    A mi no me hagan caso.

  179. O Carallo lait dixo...
  180. O jato tripeiro, así matamos dous paxaros dun tiro, que hai moito visio.
    The Pines no, por favor
    Os Piñeiros!, así descartamos o idioma minoritario español en franca recesión mundial.
    A Mesa, para a mesa de Félix, deixádeos de caralladas!
    ¡Imos á mesa! e non hai máis que falar
    Ala, a cascala!

  181. Garbancito dixo...
  182. Esa fijación que tienen f.m ( ¿Que se esconde tras estas iniciales? ) y su alter ego Willy Coliflor por el uso másivo de las fotos viejas, en deprimente blanco y negro, a ser posible borrosas,mal enfocadas u nada descriptivas sobre el tema a tratar, tiene que tener alguna explicación y deseo, que una rápida cura.
    A los escépticos ante mi alegato les invito a repasar las estradas:Empezando por esta que nos ocupa y seguir con "That There's Some Corner Of A Foreign Field That Is For Ever England" y "Waiting By The Liverpool Tide"

    Espero respuestas.

  183. Erik El Rojo dixo...
  184. El signo del Aleph,ese mito borgiano tan caro, en el que todos los acontecimientos del universo ocurren simultáneamente en un mismo punto,concentra sobre la pequeña playa de BON,UNA TREMENDA TENSIÓN,UNA TRAMA DE FUERZAS OPUESTAS QUE GENERAN VIDA,ALCOHOLISMO,VIOLENCIA,CREACIÓN,y siempre la inmensa gratitud de quienen tenemos la suerte de bañarnos en sus aguas.

  185. Lord Andrew Lindsay dixo...
  186. Levantaremos un palacio sólo para nosotros.De días verdes como los bosques y azules como el mar.
    Y mantendremos la fe en lo que hacemos con la lluvia de la mañana y el rocío nocturno.Noche tras noche contemplaremos las estrellas sobre el mar.Todo lo querremos y le diremos adiós y hola a toda esperanza.Pero no diremos ni una palabra más.Ni escribiremos de todo lo que sabemos.Lo dejaremos en el absoluto silencio.Ya vendrá la Xeración Solpor e inventará todas sus,todas las historias ante las puertas de Bon.

  187. Willy Cabbage dixo...
  188. Shakespeare, Eliot, Stevenson,
    BON y tantas cosas. Ahora no puedo olvidarlas. Ni quiero. Menos plagio y más originalidad. Que tanto comentario apropiado de la vida de otros os esta convirtiendo en un palimpsesto de ecos.

  189. Tráteme de usted dixo...
  190. Seguimos con la labor enciclopédica.
    La foto da pie a los
    Songoku Fakkers: Efímero movimiento cervecero-cultural de los 90, aglutinado alrededor del Kolchoneting caracterizado por su escasez de integrantes y lo reducido de su ámbito de actuación.A pesar de ello, su influencia en este es mundialmente reconocida. La conversación
    clave que se convirtió en ritual: -" -Filósofo del surf ¿ Tú que opinas?
    - Sólo un loco haría Kolchoneting con estas olas." Continua siendo un clásico. Como lo era su himno.
    Por espacio,éste lo dejo para otro post.

  191. Sentado en la terraza del Bar Fariña dixo...
  192. Volveré a la grande y dulce madre, Madre y amante de los hombres,la mar.Iré a ella y a ninguna otra,Unido a ella,besándola y entrelázandola conmigo,Asido a ella,luchando con ella,reteniéndola.
    Bajo la atenta mirada de Padre Bon.
    Volveré a ella.Aun cuando este enfurecida y sus aguas frías.
    Bajo la vigilante mirada de Padre Bon.

  193. El vecino de abajo dixo...
  194. Palo.Al vecino de arriba le quedó un comentario un pelín incestuoso, quien hace uno hace un ciento, pero todos conocemos los efectos demoledores del albariño casero de Casa Fariña.
    Zanahorias.Al vecino de arriba le quedó,gloria,gloria ,aleluya, un comentario sobre Bon que utiliza el futuro y no el pretérito, como el 90% de los presentes aquí que son de un nostálgico reaccionario peterpanesco insoportable.
    Bravo por el vecino de arriba que escribe de lo que se puede hacer y no de tiempos pasados.
    Mil primaveras más para los viños, las terrazas,los partidos de futbol,los baños y la próxima Bon generación de niños.

  195. Willy S. dixo...
  196. Esa foto a fixen no 91 -senón me falla a memoria- e polo que poido lembrar eran os membros -nunca mellor dito- de verga dura e posiblemente o piloto do F18. Película Ilford 400 ASA (de aí o granulado) en B/N. Última hora dun día de setembro rico en nubes e en fútbol. Despedindo o vran nunha xornada interminable que habitualmente duraba as tres primeiras semanas de setembro.

  197. El Tábano de Io dixo...
  198. Después de darle muchas vueltas al asunto,considerando en cerveza las querencias british de los sujetos y que cuadra perfectamente con lo que se pide en este blog, concluyo que el mejor nombre posible para el tugurio montado alrededor de la mesa de plátano sólo puede ser : "La Pérfida AlBON", sí con mayúscula las últimas tres letras.Y cartel de pub colgado encima del grifo.

  199. ARES dixo...
  200. Como la mesa de plátano está situada en lo que no deja de ser un rancho del litoral,sugiero BONanza.

  201. Fantasma de Esparta dixo...
  202. No es mala idea,ni mucho menos,el ponerle al Biergartenverordnung de la Constanza, el nombre de Bonanza.
    Rima que da grima.Laurel en el techo para no dormirse en ellos.
    Con tapas de fabada litoral y un rancho de animales jugando al football, en el otro gran campo de batalla nominal, el Estadio Nacional de Bon, que se llama: ¿? Comecastañs.

  203. broken knee dixo...
  204. A veeeerrrr,
    suscribo od "Pérfida Albón" para a tasca litoral e a "Mesa" para a mesa de platanus de Félix (2 votos each). En canto ao pitch suxiro un castrapo acorde co espiritu do blog: "Piñeiros' pitch"

  205. PIRANHA dixo...
  206. EL LISTO
    Bonian since 19.. dijo...
    ..................................
    Acabado el tiempo de halagos llega el de las respuestas. Los llamados Songoku Fakkers- Que mal estas J.F.- que se adivinan son -fácil-los 3 cerditos o porquiños entrenando en las olas
    -hilarantes espartanos- para ser Birras,más tarde Porcos, mañana vete a saber o alcoholicos conocidos.
    ...................................

    Ridículo espantoso, vergënza de tus hijos........ al menos un dos da foto (eu, que carallo, a toma polo cú o misterio) nin é nin será porco bravo.Pregunteille a unha das vacas sagradas dos porcos sobre a posibilidade de xogar con eles e díxome que eso era imposible, que había uns estatutos e bla bla bla así que fun botado con deshonra antes de poder entrar.

    Chegaronme novas de que ese férreo estatuto suavizouse un pouco e que agora aseméllase máis o do athletic (con que un tatatatatatatatatatatatatarabó teu cagase nunha parte de euskalerria durante un mínimo de dez segundos xa podes ser do equipo)

    Por outra banda eso de facer himnos, buscar bandeiras e rebautizar sitios non é nin mais nin menos que unha parvada tipo multinacional para esponsorizar as lembranzas da xente, que é o próximo, furanchos da coca-cola...como di un dos mellores alcaldes da nosa terra. nome nome, a cona.e JOSITO VAI TOMA POLO CÚ.

    PD: Disculpas polo intento de expresarse en galego de un castelano-falante que de seguro cometeu mil e unha faltas lingüisticas

  207. Bonbon Vivant dixo...
  208. Sigo sin ver la relación. Jardín de cerveza, con firmes aspirantes como BONaparte,Pérfida AlBON o BoNanza. ¿ Qué tendrán en común, estos nombres con BON?. A falta de decisión oficial,apoyo desde mi desconocimiento de las reglas del juego al "Furancho Coca-Cola".Hay que premiar la originalidad.

  209. Toxofachendoso dixo...
  210. Home,meu.A terraza da Maruxa sempro foi Imos Fora ou estamos fora.Albariño, peixe e xa esta.Non tivo nome ninjun.Que eu saiba. O que non coñecia e que Manolo e o bra tiñan campo de futbol, e menos que tiñamos que batealo. tedes unhas cousas neste blog,que carallo.

  211. Zósimo dixo...
  212. Joder con el vecino de arriba.Aunque se trate de Bon,no hablamos alemán.Vale,en la intimidad un poco.Y nunca tuvimos problemas para conseguir drogas, ni siquiera las más peligrosas como un café con jotas o un chupito de herbas.

  213. Luis Tosar Mola Mazo dixo...
  214. Era un día amargo pero sin embargo hacía sol. Los supervivientes de los birras klav KKK, jugaban al rugby con la cabeza de blackpedo.En sus tres segundos de agonía,está amenazaba: -un mal día llegará la censura a Bon-.
    Todos reíamos. El vecino del 106, el que más.
    Incautos.

  215. Gandhi Punkie dixo...
  216. Mira quien escribe otra vez. Eso del "Comentario suprimido
    Un administrador del blog ha eliminado esta entrada" ya lo habian comentado en la entrada del rugby.El autor, o es un pesado,o tiene pocas luces, o ambas cosas.
    Le invito a unas birras dentro de las míticas 20 yardas de asfalto de Bon si promete reformarse.

  217. Crom dixo...
  218. ¿ Estuviste alguna vez en la terraza del Fariña,bebiste algo en ella?.No hay albariño ni cerveza tan dulces como aquellos,pero menos mal que no me ahogué cuando me caí,después de beberlos,por las rocas de Bon.

  219. Anónimo dixo...
  220. Good day all, I just signed up on this marvelous community forum and wished to say hi! Have a extraordinary day!

  221. Lady Godiva dixo...
  222. Los hombres boniatos envejecen pero jamás mejoran.
    En cambio a Bon le pasa como a casi todas las mujeres bellas.Parece como si tuviera un pasado que ocultar.

  223. El Sármata Vagabundo dixo...
  224. Las estancias en Bon te hacen ver las cosas y a la gente tal como son.Eso es lo que te vuelve de piedra y te convierte en horizonte.

  225. Haciendo Balance desde otro rincón de España dixo...
  226. ¡Loco!Debo estra loco,leyendo toda esta pseudo-mística sobre Bon.
    Tal vez todos mis veranos allí como orgulloso bonés,boniato,todos los nombres del mundo,bonian,sean una ilusión.Quizás.Quizás los partidos a 10 goles no fuesen un coñazo de cansancio,la cerveza Estrella de Galicia sepa bien y el agua no este fría de cojones todos los días del estío.
    Quizás el equivocado sea yo.

  227. Vate con un Bate dixo...
  228. Bon es la única praia del mundo donde sus tres mejores chiringos se encuentran a dos kilometros del mar,a través de cuestas que cuestan,
    concentrados en sus doscientas yardas de asfalto,donde el albariño e o peixe nunca son motivo de asalto,donde desde lo más alto,tienes las mejores vistas de un mar azul cobalto.

  229. Forrest J.Ackerman dixo...
  230. Hay quien dice que las rocas,las olas y los bosques tienen alma,y hay quien dice que no;yo no me atrevería a asegurar ni lo uno ni lo otro.
    Simplemente les habló de Bon.

  231. CROM dixo...
  232. Tardó en darse cuenta que el verano no existe,a lo sumo es un país extranjero,una doble cagada de ciervo en la infernal arena de la playa,un exhibición impúdica de mal gusto a cargo de los fodechinchos,una letanía de gritos en los chiringos del atardecer.
    La revelación la tuvo,en su ruta habitual de las 200 yardas de asfalto,a medio camino entre los chocos de los unos y el pulpo de los otros.Dios lo ve todo,pero no se lo dice a nadie.

  233. The Man Who Shot John Ford dixo...
  234. Ha dicho usted que alguien del Morrazo Times había definido a John Ford como el gran poeta de la epopeya de Bon,y yo no sé que es eso.Yo diría que es una gilipollez

  235. Trátame de Usted. dixo...
  236. Retomamos la enciclopedia.Hoy nos ocupa la entrada Bon como paraíso:Interesantes especulaciones referentes a la probable localización del jardín del Edén de las escrituras y hogar inicial de los boniatos son abordadas por Federico Delitsch, “Wo lag das Paradies?” (Bon, 1981). En el período de la edad del Bon Clásico, la palabra Paraíso aparece con un significado nuevo y más exaltado. En el desarrollo de los estudios anti-bonians que marcan la época después del Éxodo, la palabra paraíso o “Jardín de Bon” se utiliza asociada generalmente con el primer lugar de segundas viviendas de nuestros padres y el significado se transfiere luego a un lugar en el cual serán compensados quienes actúen de una cervecera durante el resto de la año,durante todos los años de su vida.Aún se discute si hay,un rincón especial para los Birra´s Klav en este paraíso pero la dóctrina esta muy dividida.

  237. El celebérrimo Ibn Fadhlan dixo...
  238. Estos días azules y este sol de la infancia boniata

  239. Bon Ito dixo...
  240. El ser Boniato no es un estado espiritual,sino una visión del mundo.

  241. Replicante Roy Batty dixo...
  242. Declinación bonian transformada en boniata donde la única estrella es Galicia y la última ronda nocturna la paga Rembrandt,el delantero centro del Birra's Klav.

  243. Predicando con el ejemplo dixo...
  244. Hay esperanza.Durante años,el largo y cálido verano boniato cobijaba un ambiente hostil,huraño y basto,propicio abono para aventuras como os porcos bravos.Pero últimamente,la irrupción de la "niu yet",con sus noches de blanco saten,sus tiempos compuestos y su expolio de la moras nativas,esta obrando el milagro.Bon se puede convertir en un lugar de veraneo digno del que no avergonzarse.

  245. Anónimo dixo...
  246. I am sorry, it not absolutely that is necessary for me. Who else, what can prompt?

  247. The Business dixo...
  248. I fear no foe, with Thee at hand to bless.

  249. unha praia inesquecible dixo...
  250. Aparte de estar el cielo siempre gris, la playa siempre está llena de algas, que alguien os haga algo o areal de area de bon nunca tendrá la bandera azul.
    Postdata: Pionta dedicada con todo cariño a los porcos bravos que fueron birras klav y viceversa

  251. Sí,ya he ido dixo...
  252. Todo está como era entonces,el horizonte es el mismo,yo también estoy un poco no viendo más que sombra en el camino,como siempre voy sin rumbo hacia la tierra de las tardes líquidas y repongo tiempo que no tengo y sin querer vuelven las pisadas de la infancia que he perdido

  253. Bonian con causa dixo...
  254. Bon es el paraíso de Galizalbión.
    Albión es la metáfora de un País Cervecero / en Nocturno de Piedra de Galiza.
    Dice que la olas de Bon va acompañadas de una felicidad infinita
    500 años de orgullo por el lado del Padre
    300 años de honor por el lado de la Madre Birra´s Klav.
    Nada más.

  255. Séptimo Vástago de un séptimo vástago dixo...
  256. "The Rum.Muck,Mugg and Egg Times" recomienda es su último numero las 200 yardas de asfalto de Bon,como la concentración de tascas donde emjor se come en toda Galizalbión.
    Espero que tan prestigiosa publicación no tenga mucha tirada y no se llenen nuestras terrazas de xente de fora,cuya única finalidad sea acabar con nuestros productos.Así que pongo mi granito de arena de Bon y digo publicamente que estos sitios no son pra tanto.No.

  257. Guillerme Fróilaz de Traba dixo...
  258. Quizá porque, robada
    sobre playa sin fin, no pude hallarte.
    La huella de tu espuma,
    cuando la cerveza se va, queda en los bordes de los bordes de Bon.
    Aquella playa que no recuerdo espera darme memorias para atesorar.
    Y sí no,coliflor y main porco son el dúo dinámico de los Birrias Cans.
    Esa playa donde no estuve y ya tengo tantas recuerdos para olvidar.
    Bon profit con Chips de boniato.
    ¿ Serán los "Birras mira como klava" los verdaderos antepasados del porco bravo?

  259. Tráteme de usted dixo...
  260. Enciclopedia de Bon.
    Himno de los Songoku Fakkers:.El solemne momento en que los Fakkers recitaban su cántico era un momento espeluznante.Aqui tienen la letra:
    "Frías profundidades: No hay lugar en esta negrura para la camadería.No hay tacto,pues todo muerde y devora.
    Tales son los logros del mar:Así en sus conchas,
    pinzas,vértebras,cráneos,
    caparazones.El tiempo se muerde la cola en el mar,medra,arroja cuanto no ha digerido,pecios,hundidos planes que fracasaron lejos de la superficie.Nada prospera en el mar.Excepto nosotros, en la cresta de sus olas,en los remolinos de su orgullo."

  261. Pero de Grullo dixo...
  262. La ruta de Bon marcada en este blog es un escándalo de buena.
    Propongo que The Anlogalician Cup haga una lista de lugares de patrimonio de interés general de Galizalbión.
    De poner un pero,la comida fue tirando escasa,je,je,je.

  263. Wildporco Willingdon Beauty dixo...
  264. Lo perdurable es la obra de los poetas, ergo vuestras cajas de estrella galicia, abaneadas dos kilómetros y vuestros fugaces amores de verano,porcos y baravos en la Area,som poesía

  265. John Ford dixo...
  266. Country roads, take me Bon
    To the place I belong
    That I should have been
    Bon,yesterday and tomorrow.

    Postdata:A falta de porco bravo,doy por válida la opinión general y digo que fue un éxito.
    Como siempre que se come y bebe en esos tres sitios.
    La próxima vez,venado.

  267. Ya se fue el número 5000 y yo con estos pelos dixo...
  268. The Anglogalician Cup es un tren que va muy deprisa.
    No tiene apeaderos en los Yagos Pasas Post, pasa rauda como el viento por las localidades de Galizalbión que dudan,
    no beben la cerveza del éxito.
    Quise ser el 5000,noche en vela,camiseta de os porcos bravos.
    Ahora tengo que ir a Bon para olvidar en tres bares.
    Si me quedo dormido,soñando con audiencias globales,stags tramposos,huérfanas en llamas en tractotes averiados,
    que me despierten en un entorno biluseiro.
    Igual llego a ser el 6000.
    O me pido otro albariño.

  269. Replicante Roy Batty dixo...
  270. La vida fluye incesable y uniforme; duermo, me baño, ,me varo,discurro por Bon, hojeo al azar un libro nuevo, escribo bien o mal -seguramente mal- con fervor o con resaca.
    De rato en rato me tumbo en la terraza del Fariña y contemplo el cielo, añil y ceniza. ¿Y por qué había de saltar de improviso el evento impensado?.Quizás os porcos bravos ya están en Inglaterra,
    ¿ Qué hay de malo en bajarme otra botella de albariño?.
    Quizás os porcos bravos esten hablando del Birra´s.

  271. Lord Byron dixo...
  272. Bon.
    Quizás el lugar más encantador de Galizalbión en todos los aspectos; contiene bellezas de todas clases, naturales y artificiales. Hay tascas y bosques que se alzan en medio de rocas, cataratas de cerveza y precipicios; cormoranes en lo alto de formidables cimas; una vista del mar y las Ons a lo lejos.
    Reúne en si toda la naturaleza salvaje de Escocia y el verdor del norte de bretaña.

  273. Séptimo Vástago de un séptimo vástago dixo...
  274. Bon y los Enemigos del Silencio.
    Ayer fueron dioses.
    En la cresta de la ola.
    Ahora algunos son porcos bravos,atados forever a una tierra que se los come en el Checho.
    De vez en cuando,un firmamento de estrellas galicia ,esa cerveza do carallo,les recuerda quienes llegaron a ser.
    Aporrean entonces, el pasado con furia de tormenta.
    La que les llegaba desde más allá de las Ons.
    Olvidándose que lo mejor del pasado, precisamente es eso,
    es pasado.

  275. Anónimo dixo...
  276. Possibly the BEST topic that I read this year :D

  277. La habitual resaca del Lunes dixo...
  278. Te recuerdo, Bon
    la arena mojada,
    corriendo contra las olas,
    donde nacíais
    los Birra´s Klav.
    Todo pudo haber sido de otra forma,pero fue así.
    Ni una queja,un eterno verano feliz.

  279. Diótima dixo...
  280. Esta es la tierra, dónde los porcos alimentados de poesía boneirana,bajo la sombra de unos pinos,un día aburridos,poetas y amantes de ninfúlas decidieron inventarse una copa,jugaron con una redonda,entraron en aguas atlánticas... después se secaron sin toalla,sacudieron sus crines.A sangre alguien dijo¿por qué no cazamos ciervos?Asi es la historia,lo ví,escuche desde mi siglo y ora vuelvo y lo escribo.

  281. El Filibustero de los Ojos Grises del Destino dixo...
  282. Las Doscientas yardas de alfalto boniato.
    Donde el porco bravo come y es comido.
    Hectolitros de albariño y cerveza.
    Pasados,presentes,futuros.
    Todo é da casa.
    Buenas vistas,mejor compañía.
    Pobres carballos.
    Mala elección en sus amores futbolísticos.Apoyan a los Stags porque juegan de blanco y tienen más.
    Las doscientas yardas de asfalto boniatas.
    Donde es verano todo el año.

  283. Pedro Párrafo dixo...
  284. Fue llevado a Bon,donde oyó palabras secretas que el porco bravo no puede decir,y donde fue alimentado muy por encima de sus expectativas.
    Más si el verbo porco bravo acerca del birras klav no es tumefacto y henchido,entonces es prosa que cojea durante doscientas yardas de asfalto.

  285. Ebenezer Scrooge dixo...
  286. Tema del día: Las 200 yards de asfalto de Bon.
    -"The Rum.Muck,Mugg and Egg Times" considera las doscientas yardas de asfalto de Bon como el mayor milagro gastronómico del siglo XXI desde la sopa de ortiga y lefa de almeja reconstruida de la nueva escuela levantisca.
    -" The Stags Onion",pese a ser el panfleto stag o quizás por ello,sólo informa de templos de comida basura.
    -" The Boots&Saddles". Aunque quieran suprimir la competición de The Anglogalician Cup,recomienda el área de Area de Bon como una de las dos millones de mejores playas pequeñas del mundo,imprescindibles de visitar el próximo lustro.
    -"The Aldan Post y The Bugle of Morrazo", ya fusionados bajo el nombre de " A Gaita Percebeira da Ría Bugle Post",a pesar de sus simpatías por os porcos bravos,no se moja y sólo reconoce que en esa zona se come bien en cualquier sitio.

  287. Alvar Iño dixo...
  288. "Todos los cielos grises del pasado,y todas las olas medianas de la vida.Impactante fotografía de un tsunami emocional".
    Siento el tono cursi pero acabó de beberme las 200 yardas de alfalto en albariño,y se me metió un poeta en el ojo izquierdo.
    Feliz 2011.

  289. Bueu Blue Fish dixo...
  290. Por experiencia propia.
    Hay que estar chochos con el Checho.Marujear positivamente de la Maruja,disfrutar de los bares del área de Area De Bon.
    Sólo un gran pero. Que apoyenn a Os Porcos bRavos vale,pero sobre su otro fanático amor futbolístico, ¡JODER ¡.
    Se te pueden atragantar las sardinas, xoubas y chinchos.

  291. Marcel Maurras dixo...
  292. Nombres de Tierras.El Nombre.
    A propósito de Bon.

  293. North Sea Sullivan dixo...
  294. Bon,donde el número de matices del verde es infinito;pero bajo un cielo completamente gris desaparecen todos los matices del verde.
    Al menos la comida de las 200 yardas de asfalto es excelente, y algunos bravos porcos aprendieron a jugar allí, a la sombra de los pinos.

  295. Beereater dixo...
  296. Quien no conoce la historia está condenado a repetir sus errores.
    Garito boniato de egpanha igual a la nada en nuestra intrahistoria.
    Me chincho,me cariaco,me abadejo.

    Ay Robalisssa ¡

  297. a la sombra de los pinos dixo...
  298. El legendario gafe del blog,ese que marca 0-3 en Balaídos,cierra O'Pino, "hay hostias pero non pa todos" y quema London por los cuatro costados al rebufo de una guía floja,regresa más strong que nunca.Pechou o Bar Pastoriza,la cuadratura del círculo,donde tanto porco bravo se comió a sí mismo.

  299. Boniato Escarlata dixo...
  300. Ha llovido, y a gusto de todos.
    Abren y cierran bares y chiringos en la 315 y en los ramales que besan la playa cada dos semanas.
    Es necesaria una actualización de esta guía que sigue teniendo la foto más inquietante de la Anglogalician Cup

  301. La marcha del orgullo boniato dixo...
  302. Mi tío se cuestiona si las papas vienen en bolsas congeladas prefritas, prontas “para calentar y servir”, ¿por qué no los boniatos?

    Y yo me pregunto: ¿seguiremos tolerando esta discriminación a hidratos de carbono inocentes?, ¿acaso si los pinchan no les sale almidón?, ¿acaso si los cortan en rebanadas y los meten en el horno no acompañan al pollo?

    Sé que los boniatos se sumarán a la revolución que emprendo, sé que recuerdan como las chips fueron de nabo y no de papa en el pasado.

    La marcha del orgullo boniato no puede hacerse esperar.

    ¡Boniatos del mundo, uníos!

  303. Elmer Gruñón Egghead Fuck dixo...
  304. NOVEMBER 16, 2008

    As I sit by my window and watch the leaves on the trees turn from green to brown, and from brown to fire, I can't help but reflect on the two seasons of Southern California. Inferno and flood. Soon the stinging smoke, raging wildfires and inevitable pyromaniacs will give way to months and months of biblical rain. And with that rain will come the memories... a home perched on a hilltop becoming garbage nestled in a valley, an idiot falling into the L.A. River and trying unsuccessfully to crawl up its cement banks, another genius being lifted off the roof of his car by a helicopter in Encino, the cliffs above Pacific Coast Highway collapsing yet again and causing Malibu residents so much inconvenience, Bob Myer reassuring me that writing the second act of a Roseanne episode at two in the morning is more in my self-interest than trying to drive home and move my stuff to the second floor (but more likely becoming one of the knuckleheads standing on the roof of his car praying for a chopper). But I, as is my nature, whataya gonna do, I yam what I yam, digress. Eventually the rains will stop, the underbrush will grow, the drought will come, the drought will linger -- maybe for years, until the mountains and hillsides once again explode with "Live At Five", "Film at Eleven" hellfire, and thus continue the cycle of seasons of Southern California... if you don't count earthquakes and riots. And strikes. And award season. No insurance policy protects against the damage done by award season. Oops, I digressed again.

  305. Ponme otra dixo...
  306. Ya levitamos sobre las cenizas del silencio que fuimos en todos los bares de los que nos echaron.

  307. fm dixo...
  308. Tha 'n eachdraidh dùinte ach air dìochuimhne
    chan fheum i bhith, is faodaidh sinn èirigh

    Han pasado 15 años y ya no existe la gran mayoría de esos bares-tascas-tabernas.
    Y ahora que nos quedamos sin la Jefa es el final de una época.
    Intentaremos honrar el legado.
    Es lo mínimo que debemos exigirnos.

Publicar un comentario